| تعداد نشریات | 21 | 
| تعداد شمارهها | 667 | 
| تعداد مقالات | 9,705 | 
| تعداد مشاهده مقاله | 69,116,090 | 
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 48,514,086 | 
معانی لُغوی و اصطلاحی لاسَکَوی و بررسی عروضی این نوع شعر | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 13 آبان 1404 اصل مقاله (1.91 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2025.37276.2701 | ||
| نویسنده | ||
| علی اصغر قهرمانی مقبل* | ||
| گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 20 تیر 1404، تاریخ بازنگری: 06 شهریور 1404، تاریخ پذیرش: 12 شهریور 1404 | ||
| چکیده | ||
| اغلب فرهنگنویسان بر اساس یک شاهد شعری از دیوان منوچهری دامغانی، لاسکوی را یکی از مدخلهای خود قرار داده و با اندکی اختلاف در تلفظ واژه، آن را نوعی پرندۀ کوچک و خوشآواز معنا کردهاند، اما پژوهشگران در قرن اخیر با توجه به ورود آن در معیار الاشعار متوجه شدهاند که این کلمه باید اصطلاحی بوده باشد که بر نوعی شعر با وزنی خاص دلالت داشته باشد. امروزه با در دست داشتن تصحیح جدیدی از دیوان منوچهری و روایت دیگری از بیت مورد نظر و همچنین در دست داشتن دو نمونه برای لاسکوی، میتوان احتمال داد که اولاً تلفظ آن به صورت لاسَکَوی (lāsakavī) بوده و آن نوعی شعر بوده است که دو بیت داشته و نه به زبان دری که بر یکی از گویشهای فارسی و ترجیحاً گویش طبری سروده میشده است. همچنین آرایش قافیۀ آن مانند رباعی و وزن آن هم نزدیک به وزن رباعی بوده، اما به طور کامل از آن پیروی نمیکرده است، زیرا نظام عروض کمّی بر آن حاکم نبوده است. روش پژوهش در این مقاله روش تاریخی- تحلیلی است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| الابداع فی العروض؛ ابن فرخان کاشانی؛ لاسکوی؛ معیار الاشعار؛ منوچهری دامغانی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Literal and Terminological Meanings of "Lāsakavī" and Prosodic Analysis of This Poetic Form | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Aliasghar Ghahramani Moghbel | ||
| Arabic Language and Literature Department, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Most lexicographers have included "Lāsakavī" as an entry in their dictionaries based on a poetic reference from Manuchehri Damghani’s Divan, defining it -with slight variations in pronunciation- as a small, melodious bird. However, recent scholars, noting its appearance in the Miʿyār al-Ashʿār, have concluded that the term must have been a technical designation for a specific type of poetry with a special meter. With access to a newly edited version of Manuchehri’s Divan, an alternative reading of the relevant verse, and two existing examples of Lāsakavī, it can now be hypothesized that: 1. The correct pronunciation was Lāsakavī (لاسَکَوی). 2. It referred to a poetic form consisting of two lines (abyāt), composed not in standard Persian (Darī) but in one of its dialects; most likely Tabarī (Mazandarani). 3. Its rhyme scheme resembled that of the rubāʿī (quatrain), and its meter was similar but not identical to the rubāʿī, as it did not strictly follow quantitative (ʿarūḍ) prosody. This study employs a historical-analytical research method. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Al-Ibdāʿ fī al-ʿArūḍ, Ibn Farkhan Kashani, Lāsakavī, Miʿyār al-Ashʿār, Manuchehri Damghani | ||
| مراجع | ||
| 
			 | ||
| 
			 آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3 			 | 
		||