| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شمارهها | 664 |
| تعداد مقالات | 9,701 |
| تعداد مشاهده مقاله | 69,063,331 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 48,503,425 |
اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر روابط اجتماعی دختران فراری: پژوهش مورد منفرد | ||
| روان شناسی بالینی | ||
| مقاله 8، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 10، تیر 1390، صفحه 79-89 اصل مقاله (456.67 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jcp.2017.2056 | ||
| نویسندگان | ||
| سمیه آقامحمدی* 1؛ محمدباقر کجباف1؛ حمید طاهر نشاط دوست1؛ احمد عابدی1؛ زینب کاظمی1؛ سعید صادقی2 | ||
| 1دانشگاه اصفهان | ||
| 2استان اصفهان | ||
| تاریخ دریافت: 10 بهمن 1395، تاریخ بازنگری: 11 آبان 1404، تاریخ پذیرش: 10 بهمن 1395 | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: دختران فراری عمدتاً در مؤلف ه ی هوش هیجانی و برقراری ارتباطات اجتماعی مناسب ضعیف هستند . مداخلات متعددی برای بهبود هوش هیجانی و به تبع آن ارتباطات اجتماعی مناسب وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان کارایی آموزش خودکارآمدی بر بهبود روابط اجتماعی دختران فراری شهر اصفهان است. روش: آزمودنیهای این پژوهش دو دختر فراری ساکن در مرکز ارشاد بهزیستی شهر اصفهان بودند که به تشخیص مسئولان مرکز دارای روابط اجتماعی مختل بودند . برای سنجش میزان ر فتارهای اجتماعی مثبت از روش شاهد - مدار استفاده شد؛ به این صورت که چک لیست رفتارهای اجتماعی مثبت در اختیار مربیان ش یفت قرار گرفت و آنها رفتارهای مورد نظر را مشاهده است فاده شده است . در این روش پژوهشی پس از A-B و ثبت می کردند. در این پژوهش از روش پژوهشی مورد منفرد با طرح موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و طی 12 جلسه ی مداخله ی انفر ادی، آموزش خودکارآمدی به آزمودنی ها ارائه گردید و هر دو آزمودنی یک ماه پس از پایان مداخله به مدت 2 هفته ی پی در پی تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که طی تحلیل دیداری نمودار داده ها بر اساس شاخ ص های آما ر توصیفی و تحلیل دیداری، %100 برای هر دو آزمودنی). PND مداخله ی مورد نظر در مورد هر دو آزمودنی اثربخش بوده است ( با نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان م یدهد که با افزایش خودکارآمدی، روابط اجتماعی مثبت افراد بهبود پیدا می کند. بنابراین آموزش خودکارآمدی در این پژوهش موجب افزایش تعاملات مثبت اجتماعی در دختران فراری شده است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| خودکارآمدی؛ روابط اجتماعی؛ دختران فراری؛ پژوهش مورد منفرد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effectiveness of Self-Efficacy Training on Social Relationships in Runaway Girls: A Single-Subject Research | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Somayeh Agha-Mohammadi1؛ Mohammad-Bagher Kajbaf1؛ Hamid-Taher Neshat-Dost1؛ Ahmad Abedi1؛ Zeinab Kazemi1؛ Saeed Sadeghi2 | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: The present study aims to investigate the effect of self-efficacy training on runaway girls improvement of social relations in Isfahan city. Method: The participants of this study were two runaway girls who residing in Isfehan Behzisti Center and recognized to have social relation disorders. An evidence-base methodology was used to measure positive social behaviors which gave to shift trainers checklists. The trainers observed and recorded these in the form of behaviors. A single-subject method with A-B design methodology research used as well. The intervention started right after the baseline condition and 12 individual sessions of self-efficacy training given to them afterwards. Also, they were given follow up tests after 2 successive weeks of training. Results: The results of the data analysis based on descriptive statistics' and visual analysis indices revealed that the intervention has been effective on the two participants (100% of PND for both participants). Conclusion: The results of the present study were compatible with those of previously conducted ones indicating that the positive social relations of individuals improve along with the increase in their self-efficacy. As a result, self-efficacy training in this study increased the positive social relations of under study runaway girls. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| self-efficacy, social relation, runaway girls, single-subject research | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,625 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,423 |
||