
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 610 |
تعداد مقالات | 9,027 |
تعداد مشاهده مقاله | 67,082,815 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,333 |
مقایسهی اثر ارجاع به خود در حافظهی کاری عاطفی در دو گروه زنان افسرده و غیر افسرده | ||
روان شناسی بالینی | ||
مقاله 6، دوره 4، شماره 2 - شماره پیاپی 14، تیر 1391، صفحه 51-60 اصل مقاله (180.37 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jcp.2017.2088 | ||
نویسندگان | ||
زهرا بهجتی* ؛ جواد حاتمی؛ رضا رستمی؛ ساناز خمامی | ||
دانشگاه تهران | ||
تاریخ دریافت: 10 بهمن 1395، تاریخ بازنگری: 04 اسفند 1403، تاریخ پذیرش: 10 بهمن 1395 | ||
چکیده | ||
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسهی اثر ارجاع به خود در حافظهی کاری عاطفی در دو گروه زنان افسرده و غیر افسرده بود. روش: در این پژوهش 27 زن افسرده با روش نمونهگیری در دسترس و بعد از گرفتن تشخیص افسردگی بر مبنای ملاکهای نسخه چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی توسط روانشناس و 27 زن غیر افسرده با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامهی افسردگی بک و تکلیف رایانهای n تعداد به عقب به دست آمد. سپس درصد پاسخهای صحیح با استفاده از آزمون آماری t همبسته و تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج آزمون t همبسته نشان داد که افراد افسرده در پاسخ به محرکهای مربوط به خود بهتر از محرکهای مربوط به دیگران عمل میکنند. اما نتایج تحلیل کواریانس با کنترل سن و سالهای تحصیلات نشان داد که بین دو گروه تفاوتی در اثر ارجاع به خود دیده نمیشود. نتیجهگیری: زنان افسرده همانند زنان غیرافسرده محرکهای مربوط به خود را بهتر از محرکهای مربوط به دیگران شناسایی و طبقهبندی میکردند که این یافته را میتوان ناشی از نقش بسط بیشتر و سازماندهی بهتر در پردازش اطلاعات مربوط به خود دانست. ضمناً شباهت دو گروه در اثر ارجاع به خود با مدل ویلیامز درباره عدم سوگیری پردازشهای خودکار اولیه همخوانی دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
اثر ارجاع به خود؛ حافظهی کاری عاطفی؛ افسردگی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Comparison of Self-Reference Effect on Affective Working Memory in Depressed and Non-Depressed Women | ||
نویسندگان [English] | ||
Zahra Behjati؛ Javad Hatemi؛ Reza Rostmai؛ Sanaz Khammani | ||
چکیده [English] | ||
Introduction: The purpose of present study was to investigate and compare self-reference effect on affective working memory in depressed and non-depressed women. Method: Twenty seven patients with major depressive disorder according to DSM-IV criteria were matched by age with 27 normal controls using convenience sampling method. Data collected by the Beck Depression Inventory (BDI) and the n-back task. Accuracy rate were analyzed using analysis of covariance and paired sample t-test. Results: Paired samples t-test indicated that depressed individuals respond to self-referential stimuli better than other-referential stimuli (t= -2/65, p< 0/01). The results of analysis of covariance controlling for age and years of education showed no difference between groups in self-reference effect (F= 1/53, p>0/05). Conclusion: Depressed women same as non-depressed women identify and categorize self-referential stimuli better than other-referential stimuli. These findings may be due to promoted elaboration and better organization of information in processing self-relevant information. Also similarity of two groups in self-reference effect is in line with Williamsâs model which proposed that depressed persons are not characterized by biases in early processing. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Reference Effect, Affective Working Memory, depression | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 901 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 909 |