دانشگاه سمنان

 آمار

تعداد نشریات21
تعداد شماره‌ها654
تعداد مقالات9,579
تعداد مشاهده مقاله68,513,834
تعداد دریافت فایل اصل مقاله47,960,671
پیرمرادی, محمدرضا, دولتشاهی, بهروز, رستمی, رضا, محمدخانی, پروانه, دادخواه, اصغر. (1391). اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده. نشریه هنرهای کاربردی, 4(4), 51-64. doi: 10.22075/jcp.2017.2107
محمدرضا پیرمرادی; بهروز دولتشاهی; رضا رستمی; پروانه محمدخانی; اصغر دادخواه. "اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده". نشریه هنرهای کاربردی, 4, 4, 1391, 51-64. doi: 10.22075/jcp.2017.2107
پیرمرادی, محمدرضا, دولتشاهی, بهروز, رستمی, رضا, محمدخانی, پروانه, دادخواه, اصغر. (1391). 'اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده', نشریه هنرهای کاربردی, 4(4), pp. 51-64. doi: 10.22075/jcp.2017.2107
پیرمرادی, محمدرضا, دولتشاهی, بهروز, رستمی, رضا, محمدخانی, پروانه, دادخواه, اصغر. اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده. نشریه هنرهای کاربردی, 1391; 4(4): 51-64. doi: 10.22075/jcp.2017.2107

اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده

روان شناسی بالینی
مقاله 7، دوره 4، شماره 4 - شماره پیاپی 16، دی 1391، صفحه 51-64    اصل مقاله (227.97 K)
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jcp.2017.2107
نویسندگان
محمدرضا پیرمرادی* 1؛ بهروز دولتشاهی2؛ رضا رستمی3؛ پروانه محمدخانی4؛ اصغر دادخواه2
1گروه روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2گروه روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
3گروه روان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران،‌ ایران
4گروه روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
تاریخ دریافت: 10 بهمن 1395،  تاریخ بازنگری: 29 شهریور 1404،  تاریخ پذیرش: 10 بهمن 1395 
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و کاهش علائم بیماران مبتلا به افسردگی اساسی عود کننده انجام گرفت.
روش: در این پژوهش شبه آزمایشی، 32 بیمار افسرده بر مبنای ملاک‌های چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی و مصاحبه بالینی ساختار یافته، آزمون افسردگی بک انتخاب شدند و به طورتصادفی در دو گروه (کنترل و آزمایش) جای گرفتند. گروه آزمایش 20 جلسه تحت تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه و 12 جلسه تحت رواندرمانی و دارودرمانی، و گروه کنترل فقط تحت رواندرمانی و دارو قرارگرفت. در پایان هر هفته و پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمون بک گرفته شد تا تأثیر مداخلات صورت گرفته بر متغیر وابسته (افسردگی) مشخص شود. داده‌ها با استفاده از آزمون خی دو و اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: تجزیه و تحلیل نتایج مقیاس افسردگی بک و مصاحبه بالینی ساختار یافته نشان داد که درمان با تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه اثر معنی‌داری در بهبودی بالینی دارد و همین طور میانگین پس آزمون در شاخص افسردگی بک در مقایسه با پیش آزمون کاهش یافته، ولی مقدار این کاهش در گروه آزمایش بیشتر بود. و بر اساس روش اندازه‌گیری مکرر و آزمون کرویت موچلی فرآیند کاهش علائم افسردگی در طی جلسات درمان با تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه معنی‌دار می‌باشد و میزان کاهش علائم در طی مراحل درمان در گروه آزمایش به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل است. که این نشان می‌دهد تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه موجب کاهش بیشتر در علائم افسردگی نسبت به درمان‌های معمول می‌شود. و با مقایسه جدول تعقیبی مشخص می‌گردد که از جلسه دهم درمان تغییرات معنی‌داری آماری مداخله با TMS آشکار شده و تا انتهای درمان ادامه دارد.
نتیجه‌گیری: تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه در درمان مبتلایان به افسردگی عودکننده مؤثراست، و می‌تواند به عنوان درمان ترکیبی در افسردگی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه‌ها
واژه‌های‌کلیدی: تحریک مغناطیسی- علائم افسردگی- افسردگی اساسی
عنوان مقاله [English]
The Effect of Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS) in Clinical Improvement and the Signs Reduction Process of Depression in Patients with Recurrent Major Depression Disorder
نویسندگان [English]
Mohammad Reza Pirmoradi1؛ Behrooz Dolatshahi2؛ Reza Rostami3؛ Parvaneh Mohammadkhani4؛ Asghar Dadkhah2
چکیده [English]
Introduction: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of rTMS (repetitive transcranial of magnetic stimulation) in clinical improvement and the signs reduction process of depression in patients with recurrent major depression disorder.
Method: Using a quasi experimental, pretest-posttest design with control group, a sample consisting of 32 patients who had recurrent depression on the basis of SCID & BDI scale and were randomly assigned to two groups. The experimental group underwent 20 sessions of rTMS as the independent factor and both groups (control & experimental) had 12 session psychotherapy and drugs treatment. Upon the intervention, both groups were tested with triplex tests to determine the effect of the independent factor on the dependent factor of rTMS. Data were analyzed using Chi-square and repeated measures.
Results: The beck depression scale and SCID clinical interview have showed that treatment with rTMS has significant effect in clinical improvement (P≤0/049 &P≤0/012) and also comparison post test mean in depression scale with pretest mean in both groups have reduced significantly (P≤0/001) but the reduction in experimental group has been more (18/25 versus 4/19). This shows that in comparison with usual treatment, rTMS results in more reduction in depression signs.
Conclusion: rTMS is effective in treatment of patients with recurrent major depression and this method can be used in combination treatment for depression.
کلیدواژه‌ها [English]
Keywords: Magnetic Stimulation, Depression Signs, major depression
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,225
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,022


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب