پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 671 |
| تعداد مقالات | 9,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 69,509,251 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 48,629,520 |
اثربخشی الگوی زوج درمانگری تلفیقی خود تنظیم گری-دلبستگی بر رضایت زناشویی و سلامت روانی زوجین | ||
| روانشناسی بالینی: نوآوری‌ها در پژوهش و عمل | ||
| مقاله 3، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 25، خرداد 1394، صفحه 27-39 اصل مقاله (569.63 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jcp.2017.2188 | ||
| نویسندگان | ||
| تورج سپهوند1؛ کاظم رسولزاده طباطبایی* 2؛ محمد علی بشارت3؛ عباسعلی الهیاری4 | ||
| 1استادیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه اراک، اراک، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| 3استاد، گروه روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 4استادیار ،گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 10 بهمن 1395، تاریخ بازنگری: 30 آبان 1404، تاریخ پذیرش: 10 بهمن 1395 | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی الگوی زوج درمانگری تلفیقی خود تنظیم‌گری-دلبستگی بر رضایت زناشویی و بهزیستی روانشناختی زوجین انجام شده است. روش: برای انتخاب نمونه پژوهش، از میان زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان خرم آباد، تعداد 22 زوج انتخاب و سپس به گونه تصادفی تعداد 11 زوج از آنها به گروه آزمایش و 11 زوج دیگر به گروه کنترل گمارده شدند. با توجه به اینکه این پژوهش یک پژوهش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود، قبل از اجرای برنامه زوج درمانگری خود تنظیم‌گری-دلبستگی، ابتدا پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ، پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک-راست و مقیاس سلامت روانی در مورد تمامی شرکت‌کنندگان اجرا گردید. سپس شرکت کنندگان در گروه آزمایش، به مدت شش تا هشت جلسه هفتگی در برنامه زوج درمانگری تلفیقی خود تنظیم‌گری-دلبستگی شرکت کردند؛ اما گروه کنترل در فهرست انتظار باقی ماند. بعد از اتمام جلسات درمانی، مجدداً زوجین دو گروه توسط این پرسشنامه‌ها مورد پس آزمون قرار گرفتند. در نهایت، داده های دو گروه با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکووا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل از مانکووا نشان داد که با در نظر گرفتن اثر پیش آزمون، اثر عضویت گروهی بر ترکیب خطی متغیرهای وابسته رضایت زناشویی، مشکلات زناشویی، بهزیستی روانشناختی و درماندگی روانشناختی معنادار بود. آزمون‌های تک متغیری تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که میانگین گروهها در متغیرهای وابسته مورد نظر تفاوت معناداری با هم داشتند و آزمون‌های تعقیبی LSD برای مقایسه های زوجی گروهها نشان داد که، الگوی زوج درمانگری تلفیقی خود تنظیم گری- دلبستگی در مقایسه با گروه کنترل تأثیر معناداری بر افزایش رضایت زناشویی، کاهش مشکلات زناشویی، افزایش بهزیستی روانشناختی و کاهش درماندگی روانشناختی داشته است. نتیجه‌گیری: در این پژوهش مشخص گردید که زوج درمانگری خود تنظیم‌گری-دلبستگی به عنوان یک درمان مؤثر، می‌تواند بویژه برای زوجینی که علاوه بر نارضایتی و مشکلات زناشویی، دارای مشکلات مربوط به سلامت روانی (بهزیستی روانشناختی پایین و درماندگی روانشناختی بالا) نیز هستند، مفید باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زوج درمانگری تلفیقی خود تنظیم‌گری-دلبستگی؛ رضایت زناشویی؛ مشکلات زناشویی؛ بهزیستی روانشناختی و درماندگی روانشناختی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Efficacy of Integrated Model of Self Regulation-Attachment Couple Therapy on Marital Satisfaction and Psychological Well-Being of Couples | ||
| نویسندگان [English] | ||
| T Sepahvand1؛ S.K Rasoolzade-Tabatabaei2؛ M.A Besharat3؛ A.A Alahyari4 | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: This research examined the efficacy of integrated model of self regulation-attachment couple therapy on marital satisfaction and psychological well-being of couples. Method: To select the research sample, among the couples referring to the council centers of Khoramabad city, 22 couples were selected. Then randomly 11 couples assigned to experimental group and other 11 couples assigned to control group. Because this research is a pretest-posttest pseudo-experimental design with control group, before the performing of self regulation-attachment couple therapy, the questionnaires of Enriching and Nurturing Relationship Issues, Communication and Happiness (ENRICH), Golombok-Rust Inventory of marital state (GRIMS) and Mental Health Inventory-28 (MHI-28) conducted for all of the couples as pretest. Then, couples of experimental group participate in integrated model of self regulation-attachment couple therapy during the 6 to 8 weekly sessions, but the control group remains on the waiting list. After the compliting of therapeutic sessions, the couples of two groups completed the questionnaires again as posttest. Finally, these data analyzed by MANCOVA. Results: Results of analysis by MANCOVA indicated that after the control of pretest effect, the effect of group membership on liner composition of dependent variables (marital satisfaction, marital problems, psychological well-being and psychological distress) was significant. Univariate analysis (testes of between subject effects) indicated that the means of dependent variables were significantly different in two groups, and the testes of pairwise comparisons of dependent variables (LSD), indicated that self regulation-attachment couple therapy had significant efficacy on increasing marital satisfaction, decreasing marital problems, increasing psychological well-being and decreasing psychological distress compare to control group. Conclusion: Self regulation-attachment couple therapy is an effective treatment that specially can useful for couples that in addition to having dissatisfaction and marital problems are at risk for mental health problems (low psychological well-being and high psychological distress). | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Integrated Model of Self Regulation-Attachment Couple Therapy, marital satisfaction, Marital Problem, Psychological Well-Being and Psychological Distress | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,726 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,751 |
||