دانشگاه سمنان

 آمار

تعداد نشریات21
تعداد شماره‌ها654
تعداد مقالات9,580
تعداد مشاهده مقاله68,520,455
تعداد دریافت فایل اصل مقاله47,972,319
صیدی, پگاه, نادری, فرح, عسکری, پرویز, احدی, حسن, مهرابی زاده هنرمند, مهناز. (1395). اثربخشی روش پسخوراند زیستی– تن آرامی بر افسردگی، اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک. نشریه هنرهای کاربردی, 8(4), 75-84. doi: 10.22075/jcp.2017.2255
پگاه صیدی; فرح نادری; پرویز عسکری; حسن احدی; مهناز مهرابی زاده هنرمند. "اثربخشی روش پسخوراند زیستی– تن آرامی بر افسردگی، اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک". نشریه هنرهای کاربردی, 8, 4, 1395, 75-84. doi: 10.22075/jcp.2017.2255
صیدی, پگاه, نادری, فرح, عسکری, پرویز, احدی, حسن, مهرابی زاده هنرمند, مهناز. (1395). 'اثربخشی روش پسخوراند زیستی– تن آرامی بر افسردگی، اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک', نشریه هنرهای کاربردی, 8(4), pp. 75-84. doi: 10.22075/jcp.2017.2255
صیدی, پگاه, نادری, فرح, عسکری, پرویز, احدی, حسن, مهرابی زاده هنرمند, مهناز. اثربخشی روش پسخوراند زیستی– تن آرامی بر افسردگی، اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک. نشریه هنرهای کاربردی, 1395; 8(4): 75-84. doi: 10.22075/jcp.2017.2255

اثربخشی روش پسخوراند زیستی– تن آرامی بر افسردگی، اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک

روان شناسی بالینی
مقاله 7، دوره 8، شماره 4 - شماره پیاپی 32، دی 1395، صفحه 75-84    اصل مقاله (677.71 K)
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jcp.2017.2255
نویسندگان
پگاه صیدی1؛ فرح نادری* 2؛ پرویز عسکری2؛ حسن احدی3؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند4
1دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
2دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
3استاد، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، تهران، ایران
4استاد، گروه روانشناسی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
تاریخ دریافت: 10 بهمن 1395،  تاریخ بازنگری: 30 شهریور 1404،  تاریخ پذیرش: 10 بهمن 1395 
چکیده
مقدمه: افسردگی و اضطراب از عوامل مؤثر در افزایش قند خون هستند. استفاده از مداخلات روان شناختی از راه های مناسب و کم هزینه برای کنترل این عوامل است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش پسخوراند زیستی – تن آرامی  بر افسردگی، اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع۱ بود.

روش: در این پژوهش که به روش تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون وگروه کنترل با گمارش تصافی انجام شد، گروه نمونه از میان بیماران مراجعه کننده به مرکز سلامت شهر کلار واقع در اقلیم کردستان کشور عراق انتخاب شدند. از میان پرونده های موجود۳۱ زن و مرد داوطلب ۲۵-۴۵ ساله به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند و به پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II) و پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر(STIA) پاسخ دادند و نمره آزمایشHba1c  آنها ثبت شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت۸ هفته تحت درمان با روش پسخواند زیستی - تن آرامی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل در این مدت درمان قبلی خود را بدون تغییر دریافت کردند. سپس آزمودنی های هردو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس استفاده شد.

یافته­ها: در پس آزمون میانگین افسردگی دو گروه تفاوت معناداری با پیش آزمون نداشت (۸۰۵۰p=) اما میانگین اضطراب آشکار (۰۰۱۰p=) اضطراب پنهان(۰۰۵۰p=) و قند خون(۰۰۰۰p=) گروه مداخله در پس آزمون به طور معناداری کاهش یافته بود.

نتیجه گیری: روش پسخوراند زیستی تن آرامی باعث کاهش اضطراب و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک می شود اما تأثیری بر افسردگی آنها ندارد.
کلیدواژه‌ها
دیابت؛ پسخوراند زیستی- تن آرامی؛ افسردگی؛ اضطراب؛ قند خون
عنوان مقاله [English]
Effectiveness of Biofeedback- Relaxation on Depression, Anxiety and Blood Glucose in Type I Diabetic Patients
نویسندگان [English]
P. Seidi,1؛ F. Naderi2؛ P. Askary,2؛ H. Ahadi,3؛ M Mehrabizadeh-Honarmand4
چکیده [English]
Introduction:Depression and anxiety are affecting factors on increasing blood glucose. Psychological interventions are appropriate and low-cost methods for controlling these factors. This study aimed to assess effectiveness of biofeedback- relaxation on depression, anxiety and blood glucose in type I diabetic patients.

Method: In this study which was quasi-experimental research by using pre-test and post-test with control group, sample group was selected among patients who referred to Kalar Health Center in Iraq's Kurdistan Region. Among existing records, 31 male and female patients (25-45 ages) were selected and randomly were assigned to control and experimental groups. The Beck Depression Inventory-II and Spielberger's State-Trait Anxiety Inventory were used to assess depression and anxiety and their HbA1c test results were recorded. After pre-test, experimental group for 8 weeks was treated with biofeedback-relaxation and control group received no intervention. Then both of them were tested by post-test. Descriptive statistics, analysis of variance and covariance analysis were used for data analysis.

Results: In the post-test, mean of depression of two groups was no significant difference with pre-test (0.805) but mean of state anxiety (p= 0.001), trait anxiety (p= 0.005) and blood glucose (p=0.000) in experimental group decreased significantly.

Conclusion: biofeedback-relaxation techniques reduces anxiety and blood glucose in patients with type I diabetes but has no effect on their depression.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
کلیدواژه‌ها [English]
Biofeedback Relaxation, Diabetes, depression, Anxiety, Blood Glucose
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 3,558
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,595


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب