
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 610 |
تعداد مقالات | 9,027 |
تعداد مشاهده مقاله | 67,082,786 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,233 |
تمثیلهای شطحی در آثار عینالقضات همدانی (با تأکید بر نامهها و تمهیدات) | ||
مطالعات زبانی و بلاغی | ||
مقاله 4، دوره 10، شماره 20، اسفند 1398، صفحه 57-90 اصل مقاله (610.4 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2019.14606.1187 | ||
نویسندگان | ||
احمد امین1؛ علی محمدی آسیابادی2؛ سیده کوثر روهبان* 3 | ||
1استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد | ||
2دانشیار زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه شهرکرد | ||
3دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد | ||
تاریخ دریافت: 28 خرداد 1397، تاریخ بازنگری: 12 اسفند 1397، تاریخ پذیرش: 27 اسفند 1397 | ||
چکیده | ||
از آنجایی که بیان تجارب عرفانی در قالب زبان محدود و ناکارآمد مادّی، کاری بسیار دشوار و چالشبرانگیز است، عرفا برای تبیین و تفهیم اندیشهها و تجربههای عرفانی خویش و اقناع مخاطبان، از ظرفیتهای هنری زبان، چون تمثیل بسیار بهره بردهاند. عینالقضات همدانی، از جمله عرفایی است که این شگرد زبانی در آثارش جایگاهی ویژه یافته است؛ امّا نکتة شایان توجه آن است که گاه دست به بیان خاصی از تمثیل میزند که علاوه بر سطح ظاهری کلام، در سطح معنوی هم با ساختاری متناقضنما و پارادوکسی روبهرو هستیم. این شکل از بیان تمثیلی را که بویی از ساختارهای شطحی در زبان به همراه دارد، میتوان تمثیلهای شطحی نامید. در این مختصر، سعی شده است این رویکرد و کاربرد تمثیل در آثار عینالقضات همدانی با شیوة توصیفی – تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد و بر اساس خوشههای تصویری و موتیفهای برآمده از جهانبینی خاص عارف، طبقهبندی شود. از آنجایی که بسامد تمثیل در نامهها و تمهیدات، بیش از سایر آثار عینالقضات همدانی است، در این پژوهش، این دو اثر مبنای کار قرار گرفته است. | ||
کلیدواژهها | ||
شطح؛ تمثیل؛ تمثیلهای شطحی؛ عینالقضات همدانی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Pseudo-disbelief Allegories in the Works of Ein al-Qozat Hamedani (with Emphasizing on Letters and Arrangements) | ||
نویسندگان [English] | ||
Ahmad Amin1؛ Ali Mohammadi Asiabadi2؛ Seyyede kowsar Rohban3 | ||
1Shahrekord University, Persian Language and Literature | ||
2Shahrekord University, Persian Language and Literature | ||
3Shahrekord University, Persian Language and Literature. | ||
چکیده [English] | ||
Since the expression of mystical experiences in the form of a limited and inefficient material language is a very difficult and challenging task, the mystics have used the artistic capacities of the language as a parable to explain and understand their mystical thoughts and experiences and to persuade the audience. Ein al-Qodat Hamedani is one of the mystics who has found this linguistic sense in his works. But it is worth noting that sometimes the judge makes a certain statement of the allegory that, in addition to the apparent level of the word, we are faced with a paradoxical and contradictory structure at the spiritual level. This form of allegorical expression, which brings to mind the structures of Pseudo-disbelief in the language, can be called "Shathi allegories". In this brief, it is intended that this approach and application of allegory in the works of Ein-al-Qozat Hamedani be examined and based on the cluster of images and motifs derived from the particular mystic worldview. Since the frequency of the allegory in the letters and arrangements is more than other works of Ein al-Khedat Hamedani, the two works have been constructed in this study. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Shath, allegory, Shathi allegories, Ein al-Qozat Hamedani, Interpretation | ||
مراجع | ||
_ قرآن کریم. _ آشوری، داریوش (1379)، عرفان و رندی در شعر حافظ، چ1، تهران: مرکز. _ استیس، والتر ترانس (1361)، فلسفه و عرفان، ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، چ2، تهران: سروش. _ افراسیابی، غلامرضا (1372)، سلطان العشّاق، چ1، شیراز: دانشگاه شیراز. - امامجمعهای، مهدی (1384)، وجوه تمایز هرمنوتیکی شطحیات عرفانی در متشابهات قرآنی، فصلنامۀ انجمن معارف اسلامی، سال اول، شمارة 3، صص 91-108. _ بقلی شیرازی، روزبهان (1374)، شرح شطحیات، تصحیح و مقدمۀ هانری کربن، چ3، تهران: طهوری. - بهشتی، محمد و دیگران (1384)، چیستی هنر: مجموعه مقالات، چ1، تهران: مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی. _ پارسا، خواجه محمد (1366)، شرح فصوص الحکم، به کوشش جلیل مسگرنژاد، چ1، تهران: علمی و فرهنگی. - پترسون و دیگران (1383)، عقل و اعتقاد دینی، ترجمة احمد نراقی و همکاران، چ4، تهران: طرح نو. _ پورجوادی، نصرالله (1382)، پروانه و آتش (سیر تحوّل یک تمثیل عرفانی در ادبیات فارسی)، مجله نشر دانش، سال بیستم، شمارة 2، صص 6-18. _ پورنامداریان، تقی (1380)، در سایة آفتاب: شعر فارسی و ساختشکنی در شعر مولوی، چ1، تهران: سخن. - تقوی، محمد (1387)، بحثی در نسبت تجربههای دینی، عرفانی و هنری، گوهر گویا، شمارة 5، صص 113-124. - تقوی، محمد (1385)، شطح سرریزهای روح بر زبان، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، سال 14، شمارة 54-55، صص 37-71. - تورتل، کریستین (1378)، شیخ ابوالحسن خرقانی، ترجمة ع. روح بخشان، چ1، تهران: نشر مرکز. - جیمز، ویلیام (1372)، دین و روان، ترجمة مهدی قائنی، ج2، چ1، تهران: انتشارات آموزش انقلاب اسلامی. _ زمرّدی، حمیرا (1396)، نظریة ناسازهها در ساختار زبان عرفان، چ2، تهران: زوّار. _ سرّاج طوسی، ابونصر (1381)، اللّمع فی التّصوّف، تصحیح و تحشیۀ رینولد آلن نیکلسون، ترجمۀ مهدی محبتی، چ1، تهران: اساطیر. _ سهروردی، شهابالدین (1374)، صفیر سیمرغ، چ1، تهران: مولی. - سهلگی، محمدعلی (1388)، دفتر روشنایی (از میراث عرفانی بایزید بسطامی)، ترجمة محمدرضا شفیعیکدکنی، چ5، تهران: سخن. _ شایگان، داریوش و هانری کربن (1373)، آفاق تفکّر معنوی در ایران اسلامی، ترجمۀ باقر پرهام، چ2، تهران: فروزان روز. _ شفیعی کدکنی، محمدرضا (1392)، زبان شعر در نثر صوفیه، چ1، تهران: سخن. - فولادی، علیرضا (1389)، زبان عرفان، چ3، تهران: سخن. - قائمی، فرزاد (1391)، زیباییشناسی تمثیل و تحلیل ساختاری ادبیات تمثیلی مولانا بر مبنای نظریۀ فلسفی صورتهای مثالی، فصلنامة پژوهشهای ادبی و بلاغی، سال 1، شمارة 1، صص 57-75. _ کربن، هانری (1384)، مقالات: مجموعهای از مقالات به زبانفارسی، چ1، تهران: حقیقت. - کربن، هانری (1966)، مقدمه بر شرح شطحیات روزبهان بقلی، تهران: طهوری. _ مدرسی، فاطمه، مونا همّتی و مریم عرب (1390)، شطحیات عینالقضات همدانی، فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، دوره 7، شمارة 25، صص 167-192. _محمّدی آسیابادی، علی (1387)، هرمنوتیک و نمادپردازی در غزلیات شمس، چ1، تهران: سخن. _ محمدی کلهسر، علیرضا (1393)، نقش تأویل در گسترش زبان عرفان، پژوهشهای ادب عرفانی (گوهر گویا)، دوره 8، شمارة 2 (پیاپی 27)، صص 99-122. _ میرباقریفرد، سیدعلیاصغر و مسعود آلگونه جونقانی (1389)، تحلیل شطح بر مبنای تفکیک وجودشناختی و معرفتشناختی، مجلة ادبپژوهی،دوره 4، شمارة 13، صص 29-60. _ میر باقریفرد، سید علی اصغر و شهرزاد نیازی (1389)، بررسی و تحلیل زبان عرفانی در آثار عینالقضات همدانی، فصلنامة پژوهشهای فلسفی و کلامی، دوره 12، شمارة اول و دوم (پیاپی 45-46)، صص 267-286. - نجفی، مریم، مظاهر نیکخواه و اصغر رضاپوریان (1397)، بررسی جنبههای بلاغی زبان در تفسیر کشفالاسرار، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال 9، شمارة 17، صص 235-260. - نیکلسون، رینولد (1358)، تصوّف اسلامی و رابطۀ انسان و خدا، ترجمة محمدرضا شفیعی کدکنی، چ1، تهران: توس. _ نویا، پل (1373)، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی. ترجمۀ اسماعیل سعادت، چ1، تهران: مرکز نشر دانشگاهی. _ همایون، فاطمه و احمد امین (1390)، شطح تمثیلی در سخن مولانا جلالالدّین بلخی (هوشیاریِ ورای مستی)، مجله تاریخ ادبیات، شمارة 3/69، صص 187-211. _ همدانی، عینالقضات (1377الف)، تمهیدات عینالقضات همدانی، تصحیح عفیف عسیران، چ1، تهران: منوچهری. - همدانی، عینالقضات(1378)، شکوی الغریب، به اهتمام قاسم انصاری، چ1، تهران: منوچهری. - همدانی، عینالقضات (1377ب)، نامههای عینالقضات همدانی، ج1و2، به اهتمام علینقی منزوی و عفیف عسیران، چ1، تهران: اساطیر. - همدانی، عینالقضات (1377ب)، نامههای عینالقضات همدانی، ج3، به اهتمام علینقی منزوی، چ 1، تهران: اساطیر. - هیک، جان (1381)، فلسفۀ دین، ترجمة بهزاد سالکی، چ3، تهران: الهدی. _ یوسفپور، محمدکاظم و علیرضا محمدی کلهسر (1390)، پیوندهای معنایی تمثیلهای وحدت وجود در مثنوی، مجلة مطالعات عرفانی، شمارة 13، صص 211-235. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 459 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 469 |