پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 642 |
| تعداد مقالات | 9,409 |
| تعداد مشاهده مقاله | 68,133,694 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 39,713,220 |
نگاهی توصیفی ـ تحلیلی به ویژگی‌های زبانی کتاب رتبه الحیات بر پایۀ نظریۀ واکنش کلامی | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| مقاله 12، دوره 10، شماره 20، اسفند 1398، صفحه 273-296 اصل مقاله (420.76 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2019.15794.1300 | ||
| نویسندگان | ||
| غلامرضا سالمیان* 1؛ مجید رستنده2 | ||
| 1دانشیار دانشگاه رازی-کرمانشاه | ||
| 2دانشجوی دکتری دانشگاه رازی | ||
| تاریخ دریافت: 12 شهریور 1397، تاریخ بازنگری: 12 فروردین 1398، تاریخ پذیرش: 03 اردیبهشت 1398 | ||
| چکیده | ||
| خواجه یوسف همدانی از مشایخ نسبتاً گمنام عرفان در قرن‌های پنجم و ششم هجری است و تنها اثر باقی‌مانده از وی کتاب رتبه الحیات است. خواجه یوسف، این کتاب را بر پایۀ پرسش و پاسخ تنظیم کرده است. وی در این کتاب پس از طرح پرسش‌هایی از مخاطبی فرضی، با زبانی ساده، بر اساس آموزه‌های عرفانی، به پاسخگویی می‌پردازد. متن این کتاب، به شعر بسیار نزدیک شده است. بی‌تردید علاوه بر عنصر عاطفه که در آن به‌وضوح قابل تشخیص است، ویژگی بارز آن، موسیقی کلام است. نویسنده در این کتاب از «زبان راز» سخن گفته است. وی با این تعبیر علاوه بر توجّه به لطایف رازناک عرفانی، به ظرافت‌ها و زیبایی‌های زبان فارسی و فصاحت و بلاغت آن نیز اشاره کرده است. افزون بر آرایه‌های لفظی و معنوی، وجود برخی از عوامل صرفی (به‌کارگیری واژه‌های غیرساده، ترکیب‌های اضافی، مترادف، مصدر کامل، مصدر کوتاه‌شده، حاصل مصدر، فعل ماضی استمراری با ساخت «ماضی ساده + ی»، فعل‌های پیشوندی، تتابع اضافات، «الف» تفخیم و «و» استیناف («و + «امّا») و عوامل نحوی (بافت سادۀ زبان، کوتاهی جمله‌ها، جایگاه واژگان، حذف، تکرار، جمله‌های پرسشی و عطف)، موجب ایجاد آهنگی خاص در نثر کتاب شده است. در این نوشتار، مختصّات زبانی این کتاب (با تأکید بر عنصرهای موسیقی‌ساز)، بر پایۀ واکنش کلامی و با روش گفتمان‌کاوی، به اجمال معرّفی شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خواجه یوسف؛ رتبه الحیات؛ واکنش کلامی؛ گفتمان‌کاوی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Descriptive -Analytical View at the Linguistic Features of the Book Entitled Rotbat Al Hayat Based on the Speech Act Theory | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Gholamreza Salemian1؛ Majid Rastande2 | ||
| 1Razi University | ||
| 2Razi University | ||
| چکیده [English] | ||
| Khaje Yousuf-e Hamedani is a relatively unknown mystic intellectual in the fifth and sixth centuries and his only remaining book is Rotbat Al Hayat. Khaje Yousuf set the book based on questions and answers. In this book, he answers the questions in a hypothetical audience, in simple language, according to the mystical teachings. The text of book is very close to poetry. Undoubtedly, in addition to the element of emotion, in which it is clearly recognizable, its characteristic feature is the music of the word. The author spoke in the book in "The Secret Language." In this interpretation, in addition to paying attention to the mystical delicacy, he also mentions the elegance and beauty of the Persian language and eloquence and rhetoric. In addition to the verbal and spiritual terms, there are some extrinsic factors (the use of non-adjectives, extra combinations, synonyms, total infinitesimals, infinitive, continuity trivial verbs with "simple mania +", prepositions, adjectives, "A" and "and" and "+" but ") and syntactic factors (simple language context, short sentences, vocabulary position, deletion, repetition, queries and turning points) have created a specific song in the prose of the book. In this paper, the linguistic coordinates of this book (with an emphasis on musical elements) have been introduced on the basis of the speech act and discourse analysis. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Khaje Yousuf, Rotbat Al Hayat, Speech act, Discourse analysis | ||
| مراجع | ||
- قرآن کریم (1388)، ترجمۀ محمّدمهدی فولادوند.- آقاگل‌زاده، فردوس (1394)، تحلیل گفتمان انتقادی، چ3، تهران: علمی و فرهنگی.- این خلکان، ابی‌العبّاس شمس‌الدّین احمد بن محمّد (1414ق)، وفیات الاعیان و انباء ابناء الزّمان، تحقیق احسان عبّاس، بیروت: دار صادر.- بالو، فرزاد و علی رجبی دوغیکلایی (1395)، بررسی ساختار زبانی کشف المحجوب و مصباح الهدایه، دوفصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، شمارۀ 13، صص 33-52. - جامی، عبدالرّحمن (1382)، نفحات‌الانس من حضرات القدس، تصحیح محمود عابدی، چ4، تهران: اطّلاعات.- حمیدالدّین بلخی (1365)، گزیدۀ مقامات حمیدی، به کوشش رضا انزابی‌نژاد، چاپ اوّل، تهران: امیرکبیر.- خواجه یوسف همدانی (بهار 1362)، رتبه الحیات، تصحیح محمّد امین ریاحی، چ1، تهران: توس.- دهخدا، علیاکبر (1372)، لغت‌نامه، چ1، تهران: دانشگاه تهران.- شعیری، حمیدرضا (1391)، مبانی معناشناسی نوین، چ3، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).- شمس‌الدّین محمّد تبریزی (1377)، مقالات شمس تبریزی، تصحیح محمّدعلی موحّد، چ2، تهران: خوارزمی.- غلامحسین‌زاده، غلامحسین (1382)، چند نکتۀ مهم دربارۀ خواجه یوسف همدانی، فصلنامۀ پژوهش‌های ادبی، شمارۀ 1، صص 95-104.- فؤاد عبدالباقی، محمّد (1364)، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، قاهره: مطبعه دارالکتب المصریّه- مشتاق‌مهر، رحمان (1384)، بازخوانی رتبه‌الحیات خواجه یوسف همدانی، نامۀ پارسی، شمارۀ 37، صص 99-106.- مکاریک، ایرناریما (1393)، دانش‌نامۀ نظریه‌های ادبی، ترجمۀ مهران مهاجر و محمّد نبوی، چ5، تهران: آگه.- مولوی، جلال‌الدین محمّد (1387)، مثنوی، تصحیح محمّد استعلامی، چ9، تهران: سخن.- مؤذّنی، علی‌محمّد (1381)، مقایسۀ اندیشه‌های عرفانی خواجه یوسف همدانی و شیخ نجم‌الّدین رازی، فصلنامۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شمارۀ 164، صص 17-19.- نجفی، مریم، مظاهر نیکخواه و اصغر مظاهریان (1397)، بررسی جنبه‌های بلاغی در تفسیر کشف الاسرار، دوفصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، شمارۀ 17، صص 235-260. - نفیسی، سعید (1363)، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، تهران: فروغی. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 386 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 266 |
||