
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 610 |
تعداد مقالات | 9,028 |
تعداد مشاهده مقاله | 67,082,892 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,361 |
نقش رجز در شاهنامه و کارکرد بلاغی آن | ||
مطالعات زبانی و بلاغی | ||
دوره 13، شماره 27، فروردین 1401، صفحه 145-182 اصل مقاله (721.79 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2020.21176.1762 | ||
نویسندگان | ||
حمید ربیعی1؛ علی محمد شاه سنی* 2 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان | ||
2استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان (نویسنده مسئول) | ||
تاریخ دریافت: 02 شهریور 1399، تاریخ پذیرش: 29 آذر 1399 | ||
چکیده | ||
جانمایه اساسی شاهنامه، حماسه است و حماسه مبتنی بر کردار و گفتار قهرمانی است و هر دو غالباً در پیوند با صحنة کارزار اتّفاق میافتند و تحقّق هر کدام مستلزم به میدان آمدن هماوردان است و همرزمان قبل از اقدامات عملی باید باب گفتوشنود را بگشایند. پس اولین قدم، استفاده از زبان و گفتوگو است. یک نوع گفتوشنود، رجز و رجزخوانی است که بهصورت شفاهی، کتبی و پیامی با مقاصد گوناگون بین هماوردان ردّ و بدل میشود. این رجزها از چشماندازهایی گوناگون درخور توجّه و مطالعهاند: 1. آشکارسازی تکیهگاههای پهلوان؛ 2. برانگیختن قهرمان به جنگ و اعتراض به درنگ؛ 3. پرهیز از جنگ و ترغیب به درنگ؛ 4. راهکارهای مناسب برای شناخت توانایی نیروها؛ 5. بازتاب ارزشهای اخلاقی و رعایت عفّت کلام؛ 6. چگونگی لحن و آهنگ کلام؛ 7. چگونگی شکلگیری جانمایه رجزها؛ 8. تقویت غرور ملّی و حسّ وطنپرستی؛ 9. چگونگی بهرهگیری از فنون بلاغی و... . این نوشتار با ذکر شواهد شاخصتر، به بررسی و تحلیل اجمالی هرکدام از موارد پیشگفته با تأکید بر منش، بینش و روش شخصیتهای شاهنامه میپردازد. | ||
کلیدواژهها | ||
شاهنامه فردوسی؛ حماسه؛ رجز؛ شگرد بلاغی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The role of war cry and its rhetorical function in Shahname | ||
نویسندگان [English] | ||
Hamid Rabiei1؛ Ali Mohammasd Shahsani2 | ||
1Semnan University | ||
2Semnan University | ||
چکیده [English] | ||
The essence of Shahname is epical, and epic is based on heroic acts and speech, both of which often take place in relation with battle scenes; as the adversaries enter the battlefield, they must open the conversation before taking any action. So, the first step is verbal communication. One of these conversational styles is war cry and boasting which is conveyed between adversaries orally, written or by means of sending a message for different goals. Theses war cries can be studied from different point of views: Revealing the champion’s sources of reliance Arousing the hero to fight and protesting against procrastination Prohibiting war and enticing into procrastination Suitable approaches to learn about the strength of power Reflecting on moralities and using decent language The tone and rhythm of speech The manner of making war cry Strengthening the sense of national pride patriotism. The manner of using rhetorical techniques By pointing to the more significant evidences, this essay briefly examines and analyses the aforementioned statements with an emphasis on manners and insights of Shahnameh characters. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Ferdosyie's Shahnameh, Epic, War cry, Rhetorical technique | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 596 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 383 |