پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 610 |
| تعداد مقالات | 9,026 |
| تعداد مشاهده مقاله | 67,082,733 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,160 |
نقش امر به معروف و نهی از منکر در پیشگیری از جرائم مرتبط با شبکه‌های اجتماعی؛ مبانی، منابع، فرصت‌ها و چالش‌ها | ||
| مطالعات فقه و حقوق اسلامی | ||
| مقاله 4، دوره 13، شماره 24، شهریور 1400، صفحه 91-114 اصل مقاله (437.62 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/feqh.2021.22911.2809 | ||
| نویسندگان | ||
| روح اله دهقانی1؛ مهدی شیداییان آرانی* 2؛ سیدمحمود میرخلیلی3؛ شهرداد دارابی4 | ||
| 1دانشجوی دکتری گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران | ||
| 2استادیار گروه حقوق دانشگاه تهران(پردیس فارابی)، قم، ایرن (نویسنده مسئول) | ||
| 3دانشیار گروه حقوق دانشگاه تهران(پردیس فارابی)، قم، ایران | ||
| 4استادیار گروه حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 25 بهمن 1399، تاریخ بازنگری: 14 فروردین 1400، تاریخ پذیرش: 19 فروردین 1400 | ||
| چکیده | ||
| پیشگیری اجتماعی از جرم در مقابل پیشگیری وضعی، اساسی تر و بنیادی تر است اما هزینه های فراوان و دستیابی دیرهنگام به نتیجه، سبب شده که سیاستگذاران جنایی کمتر به سراغ راهکارهای پیشگیری اجتماعی بروند. با این وجود، در فرهنگ های مختلف می‌توان راهکارهایی را برای این نوع پیشگیری اتّخاذ نمود که مورد استقبال عمومی قرار گیرد تا با مشارکت عمومی مردم، دامنه ارتکاب جرم در حدّ وسیعی کاهش یابد. یکی از شیوه ها، امر به معروف و نهی از منکر است که به عنوان فریضه ای دینی مورد تایید شارع مقدس و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته اما همچنان، واجبی مغفول مانده است. این نوشتار در پی آن است که نشان دهد امر به معروف و نهی از منکر چگونه می‌تواند به عنوان مصداقی از پیشگیری اجتماعی، زمینه جرائم به ویژه جرائم مرتبط با شبکه های اجتماعی را از بین ببرد. امر به معروف و نهی از منکر فقط یک راهکار شرعی و فریضه ی دینی نیست بلکه مبانی عقلی و منطقی نیز دارد و از همین روی در کشورهای غیر دینی نیز تحت عنوان نظارت همگانی، مورد اقبال سیاستگذاران قرار گرفته است. بر همین اساس، در کنار مبانی و منابع شرعی، مبانی و منابع عقلی و حقوقی را هم مورد کنکاش قرار داده ایم. البته اجرای این فریضه با موانع و چالش‌های زیادی روبروست. این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای صورت گرفته است نشان می‌دهد پیشگیری از جرایم مرتبط با شبکه های اجتماعی به وسیله امر به معروف و نهی از منکر نیازمند آگاه کردن مردم و فرهنگ سازی است. باید با تشکیل احزاب و سازمان‌های مردم نهاد و تقویت و حمایت از آنها، بستر سازی مناسبی صورت گیرد و از این ابزار، استفاده سیاسی و جناحی نشود و کسانی که این فریضه را انجام می‌دهند مورد بازخواست قرار نگیرند. همچنین شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر باید با دقت رعایت شود و از آن، بهره برداری ابزاری نشود و گرنه نتیجه ای معکوس به دنبال خواهد داشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امر به معروف و نهی از منکر؛ نظارت عمومی؛ پیشگیری از جرم؛ شبکه های اجتماعی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The role of enjoining the good and forbidding the evil in preventing crimes related to social networks; Fundamentals, resources, opportunities and challenges | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Roohollah Dehghani1؛ Mahdi Sheidaeian arani2؛ Seyed mahmoud Mirkhalili3؛ Shahrdad Darabi4 | ||
| 1PhD student,, Department of Criminal Law and Criminology, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran | ||
| 2Assistant Professor of Law, University of Tehran (Farabi Campus), Qom, Iran (Corresponding Author) | ||
| 3Associate Professor, Department of Law, University of Tehran (Farabi Campus), Qom, Iran | ||
| 4Assistant Professor of Law, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The role of enjoining the good and forbidding the evil in preventing crimes related to social networks Fundamentals, resources, opportunities and challenges Abstract Social crime prevention is more fundamental than situational prevention, but the high cost and late achievement of the result have made criminal policymakers less likely to pursue social prevention strategies. However, in different cultures, strategies can be adopted for this type of prevention that are welcomed by the public to reduce the scope of crime to a large extent with public participation. One of the methods is enjoining what is good and forbidding what is evil, which has been approved as a religious duty by the holy shari'a and the constitution of the Islamic Republic of Iran, but it has still been neglected. . This article seeks to show how enjoining the good and forbidding the evil can, as an example of social prevention, eliminate the context of crimes, especially crimes related to social networks. Enjoining the good and forbidding the evil is not only a religious solution and a religious duty, but also has rational and logical foundations, and therefore in non-religious countries, it has been welcomed by policymakers under the title of public oversight. Accordingly, in addition to religious principles and sources, we have also explored rational and legal principles and sources. Of course, the implementation of this duty faces many obstacles and challenges. created by forming parties and non-governmental organizations and strengthening and supporting them, and this tool should not be used politically or factionally, and those who perform this duty should not be held accountable. Also, the conditions and levels of enjoining the good and forbidding the evil must be carefully observed and it must not be exploited as a tool, otherwise it will lead to the opposite result. . | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Enjoining the good and forbidding the evil, public oversight, crime prevention, social networks | ||
| مراجع | ||
|
- الآمدی، عبدالواحد (1987م)، غرر الحکم و درر الکلم، ج2، بیروت: مؤسسه الأعلمی. - ابراهیمی، شهرام (1388)، مطالعه تطبیقی مدل های پیشگیری از جرم؛ خاستگاه و تاثیر و تحولات، مجموعه مقالات همایش ملی علمی -کاربردی پیشگیری از وقوع جرم، تهران. - ابن منظور، محمد بن مکرم (1408ق)، لسان العرب، ج9، بیروت: دار احیاء التراث العربی. - ابن میثم، کمال‌الدین (1366)، اختیار مصباح السالکین، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی. - اردبیلی (مقدّس)، احمد بن محمد (بی تا)، زبده البیان فی احکام القران، ج10، تهران: المکتبه المرتضویه لإحیاء الآثار الجعفریه. - اسماعیلی، محسن (1384)، مشارکت عمومی؛ حاکمیت ملّی و نظارت همگانی در فقه سیاسی و حقوق سیاسی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. - اصغری، سید محمد (1378)، مسئولیت همگانی در پرتو امر معروف و نهی از منکر، تهران: اطّلاعات. - اصفهانی(صاحب فصول)، محمدحسین (1404ق)، الفصول الغرویه، دار إحیاء العلوم الاسلامیه. - افشار زنجانی، ابراهیم ؛ محسنی، حمید (1387)، اینترنت؛ جنبه های نظری و کاربردی آن، تهران: کتابدار. - پوریانی، محمدحسین (1384)،کنترل اجتماعی در پیشگیری و حفاظت اجتماعی، فصلنامه بصیرت، 34، 80-93. - جلالی، علی اکبر (1389)، نظارت همگانی عامل پیشگیری جرایم در فضای مجازی، فصلنامه علمی کارآگاه، ۱۲، 6-30. - جوادی آملی، عبدالله (1387)، تفسیر تسنیم، ج15، تحقیق و تنظیم: عبدالکریم عابدینی، قم: اسراء. - جمشیدی، علیرضا (1390)، سیاست جنایی مشارکتی، تهران: میزان. - حرّ عاملی، محمد بن حسن (بی تا)، تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، ج11، بیروت: دار احیاء التراث العربی. - حلّی(محقّق)، جعفر بن حسن (1403ق)، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ج1، تهران: استقلال. - خمینی(امام)، سید روح‌الله (1378)، صحیفه نور، ج6، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). - ربّانی گلپایگانی، علی (1393)، تلازم حکم عقل و شرع، مجله قبسات، 71، 5-۲۶. - زهروی، رضا؛ قهرمانی، زهرا (1398)، کارکردهای امر به معروف و نهی از منکر در پیشگیری اجتماعی از جرم، فصلنامه رهیافت پیشگیری از جرم، 3، 109-128. - سروش، عبدالکریم (1373)، حکمت و معیشت، ج1، تهران: صراط. - سید مرتضی(علم الهدی)، علی بن حسین (1405ق)، مسئله فی العمل مع السلطان، رسائل الشریف، ج۲، بی جا. - شیخ الاسلامی، محمدعلی (1394)، واکاوی معنا و مفهوم اعانه بر اثم در آرای فقهای امامیه، مطالعات اسلامی(فقه و اصول)، ۱۰۱، 135-158. - شیرازی، محمدتقی (1412ق)، حاشیه المکاسب، ج1، قم: الشریف الرضی. - الصالح، صبحی (1412ق)، شرح نهج البلاغه، قم: دار الهجره. - طباطبائی(علامه)، سید محمدحسین (1417ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، قم: مؤسسه النشر الاسلامی. - طبرسی، فضل بن حسن (1360)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج1، ترجمه گروهی از مترجمان، تهران: فراهانی. - طریحی، فخرالدین (1367)، مجمع البحرین، ج5، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. - طوسی(شیخ الطائفه)، محمد بن حسن (1375)، الاقتصاد الهادی الی طریق الرشاد، بی جا. - طوسی(شیخ الطائفه)، محمد بن حسن (1387)، المبسوط فی فقه الامامیه، ج1، تهران: المکتبه المرتضویه. - عوده، عبدالقادر (بی تا)، التشریع الجنایی الاسلامی، بیروت: دار الکتاب العربی. - فیض الاسلام، علی نقی (بی تا)، ترجمه و شرح نهج البلاغه، بی جا. - کاتوزیان، ناصر (1377)، فلسفه حقوق، ج2، تهران: شرکت سهامی انتشار. - کلانتری، شیخ ابوالقاسم (بی تا)، مطارح الأنظار، قم: مؤسسه آل البیت. - کلینی، محمد بن یعقوب (بی تا)، الکافی، ج3، تهران: علمیه اسلامیه. - کوک، مایکل (1384)، امر به معروف و نهی از منکر در اندیشه اسلامی، ج1، ترجمه: احمد نمایی، مشهد: آستان قدس رضوی. - کورانی، علی (1371)، امر به معروف و نهی از منکر، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. - مطهری، مرتضی (1381)، حماسه حسینی، ج1، تهران: صدرا. - مفید(شیخ)، محمد بن محمد (1404ق)، المقنعه، گردآوری شده در الجوامع الفقهیه، قم: کتابخانه آیه الله العظمی مرعشی نجفی(ره). - میر محمدصادقی، حسین (1379)، توسعه قضایی، نشریه دادرسی، 21، 42-32. - نجفی(صاحب جواهر)، محمدحسن (1373)، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، ج۲۱، تهران: دار الکتب الاسلامیه. - نجفی ابرندآبادی، علی حسین (1389)، پیشگیری عادلانه از جرم، علوم جنایی، تهران: سمت. - نراقی ملا احمد بن محمدمهدی (1417ق)، عوائد الایام فی بیان قواعد الاحکام، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. - نوری، میرزا حسین (1988م)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج12، بیروت: مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث. - هاشمی، سید محمد (1380)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، ج1، تهران: دادگستر. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 665 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 965 |
||