پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 610 |
| تعداد مقالات | 9,027 |
| تعداد مشاهده مقاله | 67,082,819 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,334 |
کارکرد معنایی و زیباشناختی بروج فلکی در غزل مولوی | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| مقاله 13، دوره 13، شماره 29، آبان 1401، صفحه 303-330 اصل مقاله (446.11 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2021.24061.1959 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه نظری فر1؛ فاطمه کلاهچیان* 2؛ محمّد ابراهیم مالمیر3؛ غلامرضا سالمیان3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی، کرمانشاه | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی، کرمانشاه (نویسندۀ مسئول) | ||
| 3دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی، کرمانشاه | ||
| تاریخ دریافت: 02 مرداد 1400، تاریخ بازنگری: 14 آذر 1400، تاریخ پذیرش: 21 آذر 1400 | ||
| چکیده | ||
| عناصر و اصطلاحات نجومی همواره حضوری مؤثّر در معنا و صورت ادبیات ملل، از جمله شعر فارسی داشته‌اند. درک کامل مفهوم بسیاری از اشعار در گرو درک مناسبات معنایی و جزئیات زیباشناختی موضوعات و پدیده‌های نجومی به‌کاررفته در آن‌هاست. بر اساس این اهمیت، هدف مقالۀ حاضر تبیین کارکردهای معنایی و تصویری بروج فلکی به‌عنوان بخشی مهم از مجموعۀ موضوعات نجومی در غزل مولوی است. یافته‌های این تحقیق توصیفی-تحلیلی حاکی از آن است که مولوی 117 بار از نام برج‌ها استفاده کرده است. پرنمودترین بروج در غزل او عبارت‌اند از: حمل (که از مقارنتش با آفتاب، تصویری کلیدی و چشمگیر ایجاد می‌شود)، اسد، ثور و میزان. مهم‌ترین کارکردهای معنایی و موضوعی القاشده توسّط نام برج‌ها عبارت‌اند از: مفاهیم مرتبط با احیای معنوی، تقرّب، عشق عارفانه، طلب، بهره‌مندی از محضر راهبر، نکوهش تعلّقات نفسانی و دنیای مذموم. با توجّه به استفادۀ عرفانی- بلاغی مولوی از نام همۀ برج‌ها و کاربرد آن‌ها در بیت‌هایی که محمل چند تصویرند، تعداد کارکرد تصویری نام بروج، متعدّدتر و با بسامد 139 است که برجسته‌ترین آن‌ها در قالب نماد، ایهام، کنایه و تشبیه عرضه شده‌اند. یکی از نکات قابل‌توجّه، تلفیق تصاویر با یکدیگر است؛ مثل تشبیهات نمادین، کنایه-نماد و تشبیه-کنایه. مولوی از کارکرد نماد در ضمن تصاویر دیگر هم بهره می‌گیرد و بر کنایه نیز تأکیدی قابل‌تأمّل دارد. نام بعضی از برج‌ها نیز در ساختار ایهامی، به‌ویژه از نوع تناسب به کار گرفته می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کارکرد معنایی؛ تصویر بلاغی؛ عناصر نجومی؛ بروج فلکی؛ غزل مولوی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Semantic and Aesthetic Function of Constellation in Rumi’s Sonnet | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Fateme Nazari far1؛ Fateme Kolahchian2؛ Mohammad Ebrahim Malmir3؛ Gholamreza Salemian3 | ||
| 1Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Razi University, Kermanshah, Iran. | ||
| 2Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Razi University, Kermanshah, Iran. | ||
| 3Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Razi University, Kermanshah, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Astronomical elements and expressions have always had a remarkable presence in the content and form of national literatures, especially Persian poetry. Full perception of a majority of poems highly depends on understanding the semantic relations and aesthetic details of the used astronomical issues and phenomena. Therefore, the present study aims to explain semantic and aesthetic functions of constellations, as an important and determinative part of astronomical issues in Rumi’s sonnets. Being a descriptive-analytical research, the current study reveals that Rumi has used the names of constellations 117 times. The most frequent ones include Aries (whose contemporaneity with the sun depicts an impressive image), Leo, Taurus, and Libra. The most important implicit contents by these constellations are related to spiritual resuscitation, approximation, mystical love, demand, benefits of the leader’s presence, and criticizing carnal possessions and the condemned world. Considering Rumi’s mystical-eloquent use of constellation names in the verses containing several images, figural function of constellation names has higher frequency, 139 times, the most significant of which are depicted in the form of symbol, ambiguity, irony, and simile. Multiple imagery, including symbolic similes, irony-symbol, and simile-irony is remarkable in his sonnets. Rumi has benefited from symbols in other images. Moreover, he has emphasized irony notably. The names of some constellations have also been used in ambiguous structure, especially proportionality. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| semantic function, rhetorical image, astronomical elements, constellation, Rumi’s sonnets | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 306 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 392 |
||