
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 610 |
تعداد مقالات | 9,027 |
تعداد مشاهده مقاله | 67,082,798 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,303 |
ارزیابی مقاومت فشاری محدود نشده و دوام ماسه کربناته و سیلیکاته بهسازی شده با بایوپلیمر صمغ فارسی و عامل پیوندساز کلرید کلسیم | ||
مهندسی زیر ساخت های حمل و نقل | ||
دوره 9، شماره 4 - شماره پیاپی 36، دی 1402، صفحه 21-36 اصل مقاله (1.94 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jtie.2024.33064.1663 | ||
نویسندگان | ||
مسعود محسنی نیا1؛ حسین صالحزاده* 2؛ سعید رحمتی سردشت3 | ||
1فارغ التحصیل کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران | ||
2دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران | ||
3ارغ التحصیل کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران | ||
تاریخ دریافت: 01 بهمن 1402، تاریخ بازنگری: 12 اسفند 1402، تاریخ پذیرش: 15 اسفند 1402 | ||
چکیده | ||
محدودیتهای نظیر تغییر اسیدیته خاک و نگرانیهای زیستمحیطی ناشی از استفاده از مواد سنتی تثبیتکننده خاک همچون سیمان، بررسی استفاده از مواد دوستدار محیطزیست و ارزان با خطرات ثانویه کمتر همچون بایوپلیمرها را توجیهپذیر ساخته است. در این مطالعه به بررسی اثر افزودن صمغ فارسی و کلرید کلسیم به دو خاک ماسهای سیلیکاته فیروزکوه و کربناته هرمز پرداختهشده است. بدین منظور توسط آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده پارامترهای اولیه همچون درصد وزنی صمغ فارسی، مولاریته کلرید کلسیم مورد ارزیابی و درصدهای بهینه مواد افزودنی شناسایی گردید. سپس تأثیر پارامترهای محل و مدت گیرش و چرخههای متوالی خیس و خشک بر روی مقاومت فشاری و دوام نمونههای بهسازیشده بهینه صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که مقاومت فشاری ماسه فیروزکوه و هرمز بهسازیشده با درصد بهینه صمغ فارسی (5/2 و 3 درصد) به ترتیب تا 75/2 و 3 مگاپاسکال پس از گیرش 28 روزه در گرمکن 40 درجه افزایش پیدا میکند. در شرایط خشک، ماسه فیروزکوه و هرمز بهسازیشده با صمغ فارسی و کلرید کلسیم در درصد بهینه (5/1% صمغ و 3 مولار برای فیروزکوه و 5/2% و 2 مولار برای هرمز)، مقاومت 28 روزه به ترتیب 2/6 و1/5 مگاپاسکال کسب میکنند که نسبت به نمونه بهسازیشده با صمغ فارسی، 125% و70% افزایش داشته است. صمغ فارسی دوام قابل قبولی در برابر چرخههای متوالی خیس و خشک از خود نشان داده بهطوریکه مقاومت فشاری تکمحوری خشک و خیس(پس از غرقاب شدن در آب) ماسه فیروزکوه و هرمز بهسازیشده با صمغ فارسی، ابتدا به ترتیب2200 و 200، 2250 و 240 بوده که پس از 10 چرخه متوالی خیس و خشک به مقادیر به ترتیب 750 و 110، 600 و 80 کیلوپاسکال میل کرده و این مقاومت را در چرخههای بعدی حفظ خواهد کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
بهسازی خاک&rlm؛ ماسه فیروزکوه؛ ماسه هرمز؛ صمغ فارسی؛ بایوپلیمر | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Evaluation of Unconfined Compressive Strength and Durability of Carbonate and Silicate Sands Treated with Persian Gum Biopolymer and Calcium Chloride Binding Agent | ||
نویسندگان [English] | ||
Masoud Mohseninia1؛ hossein Salehzadeh2؛ Saeed Rahmati Sardasht3 | ||
1Graduated MSc., Department of Civil Engineering, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran | ||
2Associate Pofessor, Department of Civil Engineering, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran. | ||
3Graduated MSc., Department of Civil Engineering, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The constraints such as altering soil acidity and environmental concerns stemming from the use of traditional soil stabilizers like cement have justified the exploration of environmentally friendly, cost-effective materials with fewer secondary risks, such as biopolymers. This study focuses on examining the effect of adding Persian gum and calcium chloride to two types of soils, silicate sand from Firoozkooh and carbonate sand from Hormuz. For this purpose, initial parameters such as the weight percentage of Persian gum and the molarity of calcium chloride were evaluated through an unconfined compressive strength test, identifying optimal additive percentages. Then, the impact of factors such as curing time, curing place, and wetting-drying cycles on the compressive strength and durability of the optimized treated specimens was investigated. The results of this research indicate that the compressive strength of Persian gum-treated Firoozkooh and Hormuz sands increases up to 2.75 and 3 MPa, respectively, after a 28-day curing period at 40°C with the optimal Persian gum percentage (2.5% and 3%). Under dry conditions, Persian gum and calcium chloride-treated Firoozkooh and Hormuz sands at the optimal percentage (1.5% Persian gum and 3 molar calcium chloride for Firoozkooh sand and 2.5% Persian gum and 2 molar calcium chloride for Hormuz sand) achieve compressive strengths of 6.2 and 5.1 MPa, respectively, after 28 days, representing a 125% and 70% improvement compared to specimens treated with Persian gum. Persian gum exhibits acceptable durability against wetting and drying cycles, demonstrating initial dry and wet uniaxial compressive strengths (after immersion in water) for Firoozkooh and Hormuz sands treated with Persian gum, which were initially 2200 and 200, 2250 and 240 kPa, respectively. After undergoing 10 wetting and drying cycles, these strengths decreased to 750 and 110, 600 and 80 kPa, respectively, and will maintain this resistance in subsequent cycles. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Soil improvement, Firoozkooh sand, Hormoz sand, Biopolymer, Persian gum | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 241 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 221 |