
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 610 |
تعداد مقالات | 9,026 |
تعداد مشاهده مقاله | 67,082,757 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,656,168 |
مطالعه میدانی سختی قائم خط آهن بالاستی براساس روش تیر بر روی بستر ارتجاعی | ||
مهندسی زیر ساخت های حمل و نقل | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 بهمن 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jtie.2025.36434.1711 | ||
نویسندگان | ||
احسان نوروزی1؛ جبارعلی ذاکری2؛ علی اکبر عباسی1؛ سید علی مسیبی* 3 | ||
1کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت | ||
2استاد دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت | ||
3دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران | ||
تاریخ دریافت: 15 دی 1403، تاریخ بازنگری: 19 بهمن 1403، تاریخ پذیرش: 20 بهمن 1403 | ||
چکیده | ||
مطالعه حاضر به تحلیل و اندازهگیری سختی قائم خط آهن بالاستی براساس روش تیر بر روی بستر ارتجاعی با تمرکز بر تأثیر ماشین پایدارساز دینامیکی پرداخته است. بررسی اثر این ماشین بر سختی قائم خطوط بالاستی میتواند به مهندسان راهآهن در برنامهریزی تعمیر و نگهداری و کاهش هزینههای آن کمک کند. یکی از روشهای نگهداری خطوط ریلی بالاستی، استفاده از قطار تعمیر و نگهداری مکانیزه خطوط (MDZ) برای تنظیم تراز طولی، پلان مسیر و تثبیت خط ریلی است. در حالی که ماشین زیرکوب دارای مزایایی برای اصلاح سریع هندسهی خط است، معایبی نیز به همراه دارد که به کاهش مقاومت و سختی منجر میشود. این معایب ناشی از نفوذ کلنگهای زیرکوب به لایهی بالاست و برهم زدن هم بندی دانههای بالاست است. ماشین پایدارساز دینامیکی، بر اساس مطالعات و متون فنی، میتواند بخشی از معایب ایجادشده توسط ماشین زیرکوب را بهبود بخشد. برای بررسی این تأثیرات، آزمایشی میدانی در خط شماره یک ایستگاه راه آهن کرج انجام شد. نتایج آزمایشهای انجامشده در سه مرحله، شامل قبل از زیرکوبی، بعد از زیرکوبی و پس از استفاده ازماشین پایدارساز، نشان میدهد که به دلیل عدم زیرکوبی خط به مدت ۵ سال، در مرحلهی قبل از زیرکوبی، سختی قائم در بالاترین مقدار خود قرار دارد. بعد از استفاده از ماشین زیرکوب، به علت نفوذ کلنگهای آن به لایهی بالاست و کاهش تراکم و سطح تماس بین دانههای بالاست، سختی قائم خط حدود 69 درصد کاهش یافته است. با عبور ماشین پایدارساز دینامیکی و اعمال ارتعاشات افقی و بار قائم استاتیکی، که منجر به افزایش تراکم و همبندی مناسب دانههای لایه بالاست میشود، سختی قائم خط حدود 47 درصد نسبت به مرحلهی بعد از زیرکوبی افزایش یافته است. | ||
کلیدواژهها | ||
روسازی بالاستی؛ نگهداری مکانیزه؛ سختی قائم خط؛ تیر بر روی بستر ارتجاعی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Field study the vertical stiffness of ballasted railway track by using the beam on the elastic foundation method | ||
نویسندگان [English] | ||
Ehsan Norouzi1؛ Jabbar Ali Zakeri2؛ Aliakbar Abbasi1؛ Seyed Ali Mosayebi3 | ||
1Msc, School of Railway Engineering | ||
2Professor , School of Railway Engineering | ||
3School of Railway Engineering,, Iran University of Science and Technology | ||
چکیده [English] | ||
The present study analyzes and measures the vertical stiffness of ballasted railway track based on the beam on the elastic foundation method by focusing the effects of the dynamic stabilizer machine. Investigating the effects of this machine on the vertical stiffness of ballasted tracks can help to railway engineers in track maintenance planning and cost reduction. One of the methods for maintaining ballasted railway tracks is using the mechanized track maintenance trains to adjust longitudinal leveling, track alignment, and stabilize the railway. While the tamping machine has advantages for quickly correcting the track geometry, it also has disadvantages such as a reduction in the lateral resistance and stiffness. These disadvantages result from the penetration of tamping tines into the ballast layer, lack of coherence in the ballast grading. The dynamic stabilizer machine, based on available technical literature, can reduce some of the deficiencies caused by the tamping machine.To examine these effects, a field experiment was conducted in Line No. 1 at Karaj Railway Station. The results of tests performed in three steps including before tamping, after tamping, and after using the stabilizer machine indicate that, due to the absence of tamping for five years, the vertical stiffness was at its maximum level before tamping. After employing the tamping machine, the vertical stiffness decreased by approximately 69%, mainly due to the penetration of tamping tines into the ballast layer, which reduced the compaction and the contact surface between ballast particles. Following the passage of the dynamic stabilizer machine and the application of horizontal vibrations and static vertical loads, which enhanced the compaction and proper interlocking of ballast particles, the vertical stiffness increased by approximately 47% compared to the step after tamping operation. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Ballasted railway track, Mechanized maintenance, Vertical stiffness, beam on the elastic foundation | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 61 |