پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شمارهها | 675 |
| تعداد مقالات | 9,837 |
| تعداد مشاهده مقاله | 69,871,389 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 49,201,521 |
هنجارگریزی در برگزیده شعر سپید احمد شاملو، منوچهر آتشی، سیّد علی موسویگرمارودی، سیّد حسن حسینی، بیژن نجدی، شمس لنگرودی | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| دوره 16، شماره 39، فروردین 1404، صفحه 117-154 اصل مقاله (1.45 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2024.32628.2386 | ||
| نویسندگان | ||
| علی داوودی* 1؛ عصمت اسماعیلی2؛ علی محمد شاه سنی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران (نویسنده مسئول) | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. | ||
| 3استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 21 آذر 1402، تاریخ بازنگری: 27 اردیبهشت 1403، تاریخ پذیرش: 06 خرداد 1403 | ||
| چکیده | ||
| هنجارگریزی مؤلفهای بنیادین در نظام شعر، مؤثّرترین شکلِ آشناییزدایی و برجستهسازیِ زبان است که قاعدههایِ متعارفِ ساختاریِ شعر را بر هم میزند و از این راه دامنه وسیعی از تنوّعاتِ محتوایی، شکلی و زبانی در شعر پدید میآورد. در شعر سپیدِ فارسی که شعری بدون وزن و قافیه است، شاعران بهصورتِ گسترده از هنجارگریزی بهره بردهاند و بهواسطه آن، زبانِ شعری خویش را برجسته کردهاند. پژوهش حاضر که به روشِ تحقیقِ توصیفی- تحلیلی است و دادههای آن به شیوه کتابخانهای گردآوری شدهاند، بر اساسِ نظریهی فرمالیستیِ لیچ، گرایشِ شش تن از شاعرانِ سپیدسرا را به هنجارگریزی موردبررسی قرار داده و تأثیر این رویکرد را بر تمایز زبان و شکلِ شعر نشان میدهد. میزانِ بهرهگیری از انواع مختلفِ هنجارگریزی توسط شاعرانِ سپیدسرا متفاوت بوده و بهنسبت جهانِ فکری و تجربه ادبی ایشان فرق میکند. شاعرانی مانند شاملو، موسویِگرمارودی و سید حسن حسینی، هنجارگریزیهای معنایی، واژگانی، نوشتاری و ادبی استفاده کردهاند تا شیوهای متفاوت و مستقل از پیشینیان رقم بزنند؛ اما شاعرانی مانند آتشی، نجدی و شمس لنگرودی عمدتاً به دو هنجارگریزی زبانی و ادبی توجه نشان دادهاند. این پژوهش ضمنِ برشمردنِ برخی از نمونههایِ هنجارگریزی، نوع و نسبت کاربردِ آن را نیز در شعرهایِ سپید، بیان میکند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| هنجارگریزی؛ شعرِ سپید؛ نجدی؛ شاملو؛ حسینی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Deviation in Persian Free verse: the case of Ahmad Shāmlū, Manūchehr Ātashi, Seyed Ali Mūsavi Garmārūdi, Seyed Hassan Hosseini, Bijan Najdi, Shams Langrūdi | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Davoodi1؛ Esmat Esmaeili2؛ Ali Mohammad Shahsani3 | ||
| 1PhD. Student of Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran (Corresponding Author) | ||
| 2Associate Professor of Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran. | ||
| 3Assistant Professor of Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| As a fundamental element in the poetic system, deviation is the most effective form of defamiliarization and linguistic foregrounding. It disrupts the conventional structural rules of poem and thus generates a wide range of thematic, formal and linguistic variations within poetry. In Persian free verse which lacks meter and rhyme, poets have widely used deviation to foreground and enhance their poetic language. The current descriptive-analytical research, using a library method, examines deviation in the works of six free verse poets based on Geoffrey Leech’s formalist approach. The study highlights the impact of this approach on distinguishing the language and form of poem. The frequency of various types of deviation by these poets differs according to their ideational and literary experience. Poets like Shāmlū, Mūsavi Garmārūdi and Seyed Hasan Hosseini have used semantic, lexical, orthographic and literary deviations to create distinct and independent styles from their predecessors, but poets like Ātashi, Najdi and Shams Langrūdi have mainly paid attention to linguistic and literary deviations. The present research, identifying instances of deviations, examines the type and frequency of deviation in Persian free verse as well. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Deviation, free verse, Najdi, Shāmlū, Hosseini | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 260 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 214 |
||