
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 635 |
تعداد مقالات | 9,315 |
تعداد مشاهده مقاله | 67,883,321 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,378,758 |
مقایسه طرحآزمایش های باکس-بنکن، مرکب مرکزی و دی-اپتیمال در بهینه سازی حذف رنگ فتالوسیانین با نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن اصلاح شده با پلیآسپارتیک اسید | ||
شیمى کاربردى روز | ||
مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 06 تیر 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/chem.2025.36376.2329 | ||
نویسندگان | ||
جواد ذوالقرنین* 1؛ سعیده درمنکی فراهانی2 | ||
1گروه شیمی - دانشگاه اراک- اراک - ایران | ||
2گروه آموزشی شیمی- دانشگده علوم دانشگاه اراک | ||
تاریخ دریافت: 10 دی 1403، تاریخ بازنگری: 31 خرداد 1404، تاریخ پذیرش: 06 تیر 1404 | ||
چکیده | ||
در این مطالعه، عملکرد طرح آزمایش های باکس-بنکن، مرکب مرکزی و دی-اپتیمال (به ترتیب BBD، CCD یا DOD) برای استفاده در مدلسازی و بهینه سازی حذف رنگ فتالوسیانین با استفاده از نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن اصلاح شده با پلی آسپارتیک اسید (Fe3O4@-PAs) مقایسه شد. به عنوان یک مطالعه موردی، درصد حذف رنگ فتالوسیانین با تمام این رویکردهای طراحی آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفته است. مزایا و محدودیت های این تکنیک های مختلف سطح پاسخ به طور تجربی در نظر گرفته شده است. هر سه طرح در مدلسازی آماری و بهینه سازی عوامل تأثیرگذار بر فرآیند (یعنی غلظت اولیه رنگ فتالوسیانین (C) ، مقدار مصرفی جاذب (m)، و pH) کارآمد بودند، اما طرح مرکب مرکزی به دلیل توانایی پیشبینی نزدیکتر به دادههای تجربی، سازگارترین طرح بود. بر اساس نتایج CCD، شرایط بهینه برای متغیرهای C، m و pH به ترتیب 40 میلیگرم بر لیتر، 9 میلیگرم و 3/3 است که به 99 درصد حذف منجر میشود. علاوه بر این مطالعات، واجذبی رنگ و استفاده مجدد از جاذب از بخشهای تکمیلی این تحقیق هستند. لازم به ذکر است که طیف بینیهای تبدیل فوریه مادون قرمز (FT-IR) و پراش اشعه ایکس (XRD) و تصویر برداری SEM برای بررسی جاذب (Fe3O4@-PAs) استفاده شد. | ||
کلیدواژهها | ||
کلمات کلیدی: فتالوسیانین؛ طرح باکس-بنکن؛ طرح مرکب مرکزی؛ طرح دی-اپتیمال؛ نانوذرات؛ نانومواد مغناطیسی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Comparison of Box–Behnken, Central Composite, and D-Optimal Designs for Optimization of Phthalocyanine Dye Removal Using Magnetic Nanoparticles Iron Oxide Modified by Polyaspartic Acid | ||
نویسندگان [English] | ||
Javad Zolgharnein1؛ Saeideh Dermanaki Farahani2 | ||
1Department of Chemistry, Arak University, Arak, Iran | ||
2Department of Chemistry, Faculty of Science Arak University Arak I.R.Iran | ||
چکیده [English] | ||
In this study, the performance of the Box–Behnken, central composite and D-optimal designs (BBD, CCD or DOD, respectively) were compared for the use in modeling and optimizing the new study of the removal of phthalocyanine dye using magnetic nanoparticles iron oxide modified by ployaspartic acid (Fe3O4-PAs). As a case study, removal percent (%R) of phthalocyanine dye has been evaluated with all these experimental design approaches. The advantages and limitations of these different response surface techniques have been experimentally considered. All three designs were efficient in the statistical modeling and optimization of the influential process factors such as initial concentration of phthalocyanine dye (C), and adsorbent dosage (m), pH but the central composite design was the most consistent design due to the prediction closer to the experimental data. Based on the results of CCD, the optimized conditions for C, m, and pH variables are 40 mg/L, 9 mg, and 3.3 respectively that lead to %R = 99. In addition to these studies, the investigations of the dye desorption and the adsorbent reusability are complementary divisions of this research. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Box-Behnken design,,, Central composite design, D-optimal design, Nanoparticles, Magnetic nanoparticles, Phthalocyanine | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 9 |