پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 642 |
| تعداد مقالات | 9,401 |
| تعداد مشاهده مقاله | 68,112,400 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 36,572,716 |
بررسی موسیقی بیرونی و ویژگی‌های آن در اشعار ژاله اصفهانی | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| دوره 16، شماره 41، مهر 1404، صفحه 107-156 اصل مقاله (1.35 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2024.33076.2413 | ||
| نویسنده | ||
| داود محمدی* | ||
| استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 02 بهمن 1402، تاریخ بازنگری: 26 آذر 1403، تاریخ پذیرش: 10 دی 1403 | ||
| چکیده | ||
| یکی از عناصر مهم و سازندة شعر، موسیقی است که همواره پیوندی استوار و ناگسستنی با آن داشته است. نخستین و بارزترین جلوة موسیقی در شعر، موسیقی بیرونی یا همان وزن عروضی است. ژاله اصفهانی ازجمله شاعران کمترشناخته‌شدة معاصر است که موسیقی بیرونی در شعر او اعم از سنّتی و نیمایی، از اهمیت و ویژگی‌های ممتازی برخودار است. با مطالعة مجموعة کامل اشعار ژاله می‌توان دریافت که او در اشعار سنّتی خود در مجموع ٢٣ وزن منشعب از ٩ بحر عروضی رمل، هزج، رجز، متقارب، مضارع، مجتث، منسرح، خفیف و سریع را به کار گرفته و در اشعار نیمایی نیز با افزودن بحر متدارک به بحرهای پیشین از ١٠ بحر عروضی استفاده کرده است. در اشعار سنّتی، بحرهای مضارع و مجتث و در اشعار نیمایی بحرهای مجتث و هزج بیشترین کاربرد را دارند. هماهنگی میان وزن و محتوا در اشعار ژاله رعایت شده و او بیشتر از اوزان ملایم و روان یا به اصطلاح جویباری بهره برده است. در بسیاری از اشعار نیمایی شاعر، یکسانی طول مصرع‌ها و تساوی در تعداد ارکان عروضی دیده می‌شود؛ همچنین تعداد ارکان در مصرع معمولاً از مرز چهار رکن فراتر نرفته و تعداد مصرع‌‌های تکرکنی نیز بسیار اندک است. در وزن‌های متفقالارکان در شعر نیمایی، ژاله با بهره‌گیری مناسب از امکانات سه‌گانه، جهت پایان‌بندی مصرع‌ها، مانع از تبدیل شدن شعر به بحر طویل شده است. سطربندی درست و چینش قاعده‌مند مصرع‌ها در اشعار ژاله گاهی رعایت نشده که همین امر موجب خروج از هنجار وزنی در بخش‌های جداشده از یک مصرع گردیده است. از شعرهای دو وزنی که برخی از مصرع‌ها و ابیات آن در یک وزن و برخی دیگر در وزن دیگر هستند نیز دو نمونه در اشعار ژاله وجود دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اصفهانی؛ موسیقی بیرونی؛ وزن؛ شعر سنّتی؛ شعر نیمایی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Study of External music and its characteristics in the Poetry of Zhāleh Isfahāni | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Davood Mohammadi | ||
| Assistant professor, Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the fundamental elements of poetry is musicality, which has always maintained a strong and inseparable connection with poetic expression. The most immediate and prominent manifestation of this musicality is external rhythm, or prosodic metre, traditionally referred to as arūz. Zhāleh Isfahāni, a relatively lesser-known contemporary Iranian poet, demonstrates a remarkable and nuanced use of external rhythm in both her classical and Nimā’ī (modern) poems. A comprehensive study of her collected works reveals that, in her classical poetry, she employs 23 metrical patterns derived from nine classical Persian metres: ramal, hazaj, rajaz, mutaqārib, muzāre, mujtath, munsareḥ, khafīf, and sarī’. In her Nimā’ī poems, she adds the metre mutadārik to the previous ones, resulting in the use of ten distinct metrical bases. Among her classical poems, muzāre and mujtath are the most frequently used, while mujtath and hazaj dominate in her Nimā’ī verse. Isfahāni carefully harmonizes rhythm with content, often opting for smooth and flowing metres, commonly referred to as joybāri (stream-like). Many of her Nimā’ī poems exhibit uniform line lengths and equal numbers of metrical feet (arkān), usually not exceeding four per line, and with only a small number of single-foot lines. In metrically consistent Nimā’ī poems, she avoids monotony or transformation into baḥr-e ṭawīl (long classical poetry sans equal lines and stanzas) by skillfully using tercets for line endings. However, in some cases, improper line division and misplacement of hemistichs lead to occasional rhythmic irregularities, which could have been due to typesetting and layout. Her oeuvre also includes two examples of dual-metre poems, where verses shift between different metrical patterns. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Zhāleh Isfahāni, external music, metre, classical poetry, Nimā’ī poetry | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 11 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3 |
||