پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شمارهها | 677 |
| تعداد مقالات | 9,871 |
| تعداد مشاهده مقاله | 69,991,676 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 49,279,541 |
A Systemic Analysis of the Criteria in the Tayyeb Organizational Excellence Model Using the ISM Technique | ||
| Managerial Modelling in Sustainable Development | ||
| دوره 1، شماره 1، آبان 2025، صفحه 1-19 اصل مقاله (781.83 K) | ||
| نوع مقاله: Original Article | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/mmsd.2025.38302.1009 | ||
| نویسندگان | ||
| Hossein Rezaei Nodehi1؛ Alireza Pooya* 2؛ Hossein Afkhami Rohani3 | ||
| 1PhD student in public administration, Management, Economics and Administrative sciences Department, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran. ho.rezaei@mail.um.ac.ir | ||
| 2Professor, Management, Economics and Administrative sciences Department, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran. alirezapooya@um.ac.ir | ||
| 3Assistant Professor, Assistant Professor, Department of Islamic Management, Institute for Islamic Studies in Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran. afkhami@um.ac.ir | ||
| تاریخ دریافت: 21 تیر 1404، تاریخ بازنگری: 01 مرداد 1404، تاریخ پذیرش: 07 مرداد 1404 | ||
| چکیده | ||
| Background and Objective: In recent years, with the acceleration of environmental, social, technological, and cultural changes, organizations have increasingly needed mechanisms to adapt effectively to these dynamics. Organizational excellence models have become a common response to such needs. However, many of these models especially international ones—face challenges during localization, such as a lack of cultural, structural, and value alignment. The Tayyeb Organizational Excellence Model is an indigenous Iranian model that aims to embed Islamic and national values within the structure of organizational excellence. Despite its strengths, one of its key weaknesses is insufficient attention to systemic thinking and the lack of consideration for inter-criteria interactions within the organization. This research aims to analyze the criteria of the Tayyeb Excellence Model using Interpretive Structural Modeling (ISM) to present a more comprehensive and applicable view of its internal relationships. Materials and Methods: This is an applied research with a descriptive-analytical approach. First, 26 core criteria of the Tayyeb model were identified through literature review and official model documentation. Then, using ISM and expert judgment (including university professors, organizational managers, and excellence model assessors), relationships between the criteria were analyzed. A paired comparison questionnaire was employed to determine the nature of interactions among the elements. Based on these responses, the Structural Self-Interaction Matrix (SSIM), the Initial Reachability Matrix, and the Final Reachability Matrix were developed. Finally, hierarchical level partitioning was conducted, and an interpretive structural model of interactions was illustrated. Results: The analysis revealed that four categories of criteria—namely "Purpose, Vision, and Strategy," "Sustainable Value Creation," "Performance Drivers and Transformation," and "Operational and Strategic Performance"—are the most influential components of the model. These are considered key drivers of organizational excellence within the Tayyeb framework. The criterion of "Stakeholder Engagement" was identified as the most dependent and the least influential, implying that its development largely depends on improvements in other areas. Additionally, the criteria of "Leadership and Organizational Culture" and "Stakeholder Perception" were positioned at the intermediate level of the model and are not easily improved directly, suggesting that their enhancement requires systemic changes in related criteria. The final ISM model also highlighted the predominantly bidirectional relationships between criteria, emphasizing the need for a holistic and systems-oriented approach to model implementation. Conclusion: By applying a systemic perspective through the ISM technique, this study provided a structured and hierarchical model of interactions among the Tayyeb Excellence Model’s criteria. The findings suggest that successful implementation of the model requires simultaneous focus on foundational and highly influential criteria, and that linear or fragmented approaches are insufficient for achieving sustainable excellence. It is also recommended that organizations invest in system-thinking education, establish advisory units, and design strategies to foster systemic thinking in managerial practices. Furthermore, this research offers a foundation for future studies to evaluate the model in various industrial and service organizations and to develop systemic performance assessment tools within the organizational excellence domain. | ||
| کلیدواژهها | ||
| Systemic thinking؛ organizational excellence؛ ISM؛ Tayyeb organization excellence model | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| تحلیل سیستمی معیارهای مدل تعالی سازمان طیب با استفاده از تکنیک ISM | ||
| نویسندگان [English] | ||
| حسین رضائی نودهی1؛ علیرضا پویا2؛ حسین افخمی روحانی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری گروه مدیریت دولتی، مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ho.rezaei@mail.um.ac.ir | ||
| 2استاد گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. alirezapooya@um.ac.ir | ||
| 3استادیار گروه مدیریت اسلامی، مدیریت، پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. afkhami@um.ac.ir | ||
| چکیده [English] | ||
| سابقه و هدف: در سالهای اخیر، با توجه به شتاب تغییرات محیطی سازمانها بیش از پیش نیازمند سازوکارهایی برای تطبیق مؤثر با این تحولات شدهاند. مدلهای تعالی سازمانی یکی از پاسخهای رایج به این نیاز هستند. با این حال، بسیاری از این مدلها از جمله مدلهای بینالمللی، در فرآیند بومیسازی با چالشهایی از جمله فقدان تناسب فرهنگی، ساختاری و ارزشی روبرو بودهاند. مدل تعالی سازمان طیب به عنوان یک الگوی بومی در ایران طراحی شده که تلاش دارد ارزشها و اصول اسلامی و ایرانی را در ساختار تعالی سازمانی نهادینه کند. با وجود مزایای این مدل، یکی از ضعفهای جدی آن عدم توجه کافی به رویکرد سیستمی و در نظر نگرفتن تعاملات میانمعیاری در ساختار سازمان است. این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل سیستمی معیارهای مدل تعالی سازمان طیب و با بهرهگیری از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) انجام شده است تا بتواند تصویری دقیقتر و کاربردیتر از روابط درونی این مدل ارائه دهد. روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و با رویکرد توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در گام نخست، ۲۶ معیار اصلی مدل تعالی سازمان طیب از طریق مطالعهی ادبیات نظری و بررسی اسناد رسمی مدل شناسایی گردید. در ادامه، به منظور تحلیل روابط میان این معیارها، از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) استفاده شد. دادههای پژوهش با اتکا به نظرات ۱۲ خبره منتخب شامل اساتید دانشگاه، مدیران سازمانها و ممیزان مدلهای تعالی گردآوری شد. معیار انتخاب خبرگان شامل سه شرط اصلی بود: تسلط علمی بر مدیریت و مدلهای تعالی سازمانی ، تجربهی حرفهای در سازمانها یا پروژههای ارزیابی عملکرد و تعالی سازمانی، و حداقل پنج سال سابقهی مرتبط در ارزیابی یا پیادهسازی مدلهای تعالی. بهمنظور تعیین نوع ارتباط میان مؤلفهها، پرسشنامههای مقایسهی زوجی طراحی و در اختیار خبرگان قرار گرفت و بر اساس پاسخهای آنها ماتریس خودتعاملی ساختاری (SSIM) تشکیل شد. سپس با طی مراحل استاندارد روش ISM، ماتریس دستیابی اولیه و نهایی استخراج گردید و سلسلهمراتب اثرگذاری و تأثیرپذیری معیارها مشخص شد. در نهایت، با سطحبندی معیارها، مدل مفهومی تعاملات میان معیارهای مدل تعالی طیب ترسیم شد که مبنایی برای تحلیل سیستمی و شناسایی پیشرانهای اصلی بهبود سازمان فراهم آورد. یافتهها: نتایج تحلیلها نشان داد چهار دسته از معیارها، شامل «مقصود، چشمانداز و راهبرد»، «خلق ارزش پایدار»، «محرک عملکرد و تحول» و «عملکرد عملیاتی و راهبردی» در بالاترین سطح اهمیت و تأثیرگذاری در ساختار مدل قرار دارند. این معیارها بهعنوان پیشرانهای کلیدی تعالی سازمانی در مدل طیب شناسایی شدند و بیشترین نقش را در جهتدهی به سایر معیارها ایفا میکنند. همچنین مشخص شد معیار «مشارکت ذیحقان» بیشترین میزان تأثیرپذیری را دارد و در عین حال کمترین تأثیرگذاری را بر سایر معیارها دارد؛ بهطوریکه بهبود در این حوزه تنها از مسیر رشد سایر معیارها ممکن است. معیارهای «رهبری و فرهنگ سازمانی» و «ادراک ذیحقان» نیز در سطح میانی مدل قرار گرفتند که بهصورت غیرمستقیم و با واسطهگری سایر معیارها بهبود مییابند. همچنین ساختار نهایی مدل تعاملات نشان داد که بیشتر روابط میان معیارها دوسویه و متقابلاند و این مسئله بر اهمیت نگاه کلگرایانه و سیستمی در پیادهسازی مدل تأکید دارد. نتیجهگیری: پژوهش حاضر با بهکارگیری رویکرد سیستمی و ابزار ISM توانست ساختاری دقیق از تعاملات معیارهای مدل تعالی طیب ارائه دهد. یافتهها نشان دادند که موفقیت در پیادهسازی مدل تنها با تمرکز همزمان بر معیارهای کلیدی و پایهای ممکن است و رویکرد خطی یا جزئینگر نمیتواند موفقیت پایدار سازمان را تضمین کند. همچنین برگزاری آموزشهای سیستممحور برای مدیران، طراحی ساختارهای مشاورهای و تدوین استراتژیهای توسعه تفکر سیستمی در سازمانها به عنوان اقدامات مکمل برای اجرای اثربخش مدل توصیه میشود. این پژوهش همچنین میتواند پایهای برای تحقیقات آینده جهت ارزیابی مدل در سازمانهای مختلف صنعتی و خدماتی و نیز توسعه ابزارهای ارزیابی سیستمی در حوزه تعالی سازمانی باشد. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| تفکر سیستمی, تعالی سازمانی, ISM, مدل تعالی سازمان طیب | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 291 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 129 |
||