پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 656 |
| تعداد مقالات | 9,604 |
| تعداد مشاهده مقاله | 68,592,695 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 48,062,784 |
میراث فرهنگی ناملموس به مثابه مرجعی برای بازآفرینی اصالت در طراحی محصولات صنعتی ایرانی | ||
| نشریه هنرهای کاربردی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/aaj.2025.37102.1346 | ||
| نویسندگان | ||
| بهاره تیموری1؛ احد شاه حسینی* 2؛ سید علی فارغ3 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه طراحی صنعتی، دانشکده طراحی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 2دانشیار، گروه طراحی صنعتی، دانشکده طراحی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 3استادیار، گروه طراحی صنعتی، دانشکده طراحی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 19 اسفند 1403، تاریخ بازنگری: 28 اردیبهشت 1404، تاریخ پذیرش: 29 اردیبهشت 1404 | ||
| چکیده | ||
| در گذشته، محصولات تولید شده برای زندگی روزمره کاربران، بازتاب‌دهنده ارزش‌های فرهنگی و شیوه‌های زیست فرهنگی جوامع محلی بودند. فرم، جنس، نقش‌مایه‌ها و حتی نحوه استفاده از یک محصول، ریشه در زمینه‌های تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی خاص داشت و به نوعی، روایت‌گر هویت جمعی و حافظه فرهنگی جامعه به‌شمار می‌آمد. اما، در عصر حاضر در نتیجه جهانی‌سازی و روش‌های تولید انبوه محصولات، همگن‌سازی زبان بصری در طراحی فرم و عملکرد محصولات مشاهده می‌شود. یکی از راهکارهای احیای تنوع بصری و هویت فرهنگی در طراحی محصولات، بهره‌گیری از میراث فرهنگی ناملموس است. این پژوهش با هدف بررسی اهمیت انتقال ارزش‌های میراث فرهنگی ناملموس ایران به طراحی محصولات صنعتی معاصر و تبیین جایگاه طراحی فرهنگ‌محور انجام شده است. با توجه به غنای تاریخی و فرهنگی ایران، بررسی این موضوع می‌تواند زمینه‌ای برای ارائه راهکارهای مؤثر در پیوند میان سنت و نوآوری در طراحی صنعتی فراهم کند. مطالعه حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و از طریق مرور مفهومی نظام‌مند بر مبنای تحلیل مضمون، به بررسی منابع علمی معتبر پرداخته است. یافته‌های مطالعه حاکی از آن است که محصولات مبتنی بر فرهنگ می‌توانند ارزش‌های نهفته در میراث فرهنگی ناملموس را به کاربران آن محصول منتقل کنند. از دیگرسو، ادغام فرهنگ به زندگی روزمره کاربران از طریق استفاده از محصول فرهنگ محور، بهترین راه برای گسترش یک فرهنگ منحصربه‌فرد است. نتایج پژوهش به این نکته اشاره دارند که در سال‌های اخیر، توجه به انتقال ارزش‌ها و ویژگی‌های فرهنگی به طراحی محصولات صنعتی در ایران رو به افزایش بوده است. با این حال، فقدان مدلی نظام‌مند برای شناسایی، تفسیر و انتقال این ارزش‌ها به طراحی محصولات ایرانی موضوعی است که برای طراحان این حوزه ایجاد چالش نموده‌است. . بنابراین، لازم است رویکردی تفسیری و روشمند به طراحان معرفی گردد که متناسب با زمینه فرهنگی ایرانی کاربران و پاسخ‌گوی فرایند طراحی برای طراحان ایرانی باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| طراحی فرهنگ محور؛ میراث فرهنگی ناملموس ایران؛ بازتولید اصالت؛ طراحی محصولات صنعتی | ||
| موضوعات | ||
| تحلیل و طراحی محصولات | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Intangible Cultural Heritage as a Reference for Recreating Authenticity in Iranian Industrial Product Design | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Bahareh Teimouri1؛ Ahad shahoseini2؛ Seyed Ali Faregh3 | ||
| 1PhD Candidate,Industrial Design Department. Faculty of Design, Tabriz Islamic Art University. Tabriz. Iran. | ||
| 2Associate Professor. Industrial Design Department. Faculty of Design. Tabriz Islamic Art University. Tabriz. Iran. | ||
| 3Assistant Professor. Industrial Design Department. Faculty of Design. Tabriz Islamic Art University. Tabriz, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| In the past, everyday products were not merely functional artifacts but also embodied expressions of the cultural values, aesthetic sensibilities and symbolic traditions of the communities that designed and used them. These material objects functioned as tangible narratives of lived experience -shaped by the specific historical, geographical and social contexts in which they emerged. Items such as utensils, textiles, furniture or tools often bore traces of local craftsmanship, belief systems and social customs. Their forms, materials, patterns and methods of production were intimately tied to the rhythms of daily life and to the collective memory of the communities that gave rise to them. In this sense, products were more than objects of utility; they were cultural signifiers -vessels through which communities articulated their identities, sustained intergenerational knowledge and reinforced a sense of belonging. These design practices were not isolated or arbitrary but were embedded within broader systems of meaning-making, where every design choice -from the curve of a handle to the motif on a surface-reflected values, cosmologies and symbolic codes deeply rooted in tradition. Moreover, the use and circulation of such products reinforced cultural continuity and social cohesion. As these artifacts were passed down, shared or ritually used, they helped sustain intangible dimensions of culture, such as oral histories, collective memories and shared moral frameworks. In traditional societies, the relationship between people and products was thus deeply reciprocal, just as people shaped their objects, these objects, in turn, shaped people’s perceptions of the world and their place within it. Design, in this context, was a profoundly cultural act-grounded in meaning, shaped by community and oriented toward continuity. However, the contemporary design landscape has undergone profound transformation. With the rise of globalization, the dominance of international markets and the extensive adoption of mass production techniques, design has increasingly gravitated toward standardized aesthetics and uniform functional models. This shift has led to a marked homogenization of design languages across regions and cultures, resulting in the erosion of culturally distinctive features in product forms and a weakening of the tangible links between material culture and local identity. In response to this growing cultural flattening, the integration of intangible cultural heritage into the practice of industrial design has gained recognition as a powerful and meaningful strategy. This approach aims not only to preserve and honor the richness of traditional knowledge, rituals and values, but also to creatively translate them into contemporary forms that are relevant to modern lifestyles. Specifically, this study investigates the role and importance of transferring the values inherent in Iran’s intangible cultural heritage to the design of contemporary industrial products. It posits that culture-based design can function simultaneously as a medium for safeguarding cultural heritage and as a catalyst for innovation, identity articulation and emotional resonance in product development. Employing a descriptive-analytical methodology, the research undertakes a systematic conceptual review grounded in thematic content analysis of a curated body of scholarly literature. The findings underscore the transformative potential of culture-based design to embed deep-seated cultural meanings into industrial products, thereby enabling users to re-establish connections with their heritage through everyday encounters with design. At the same time, the analysis reveals a persistent challenge, the absence of a structured, context-sensitive framework for identifying, interpreting and operationalizing cultural values within the product design process. This gap points to the pressing need for design methodologies that are not only analytically rigorous but also creatively adaptive and locally grounded. Ultimately, the study advocates for the intentional and informed integration of intangible cultural heritage into Iranian industrial design as a vital pathway toward promoting cultural sustainability, enhancing product identity and enriching the experiential quality of user engagement. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Culture-Based Design, Intangible Cultural Heritage, Recreating authenticity, Industrial Product Design | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||