پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 639 |
| تعداد مقالات | 9,341 |
| تعداد مشاهده مقاله | 67,973,077 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 25,398,957 |
قواعد عمومی حاکم بر قراردادهای جمعی؛ ساماندهی نظریه عمومی | ||
| مطالعات فقه و حقوق اسلامی | ||
| مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 22 تیر 1404 اصل مقاله (925.72 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/feqh.2024.34138.3920 | ||
| نویسندگان | ||
| رسول بهرامپوری* 1؛ مجید بهاری غازانی2 | ||
| 1استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق دانشگاه علم و فرهنگ (نویسنده مسئول) | ||
| 2دانشجوی دکتری حقوق خصوصی ،دانشکده حقوق ،دانشگاه علم و فرهنگ ،تهران ،ایران | ||
| تاریخ دریافت: 25 اردیبهشت 1403، تاریخ بازنگری: 03 مرداد 1403، تاریخ پذیرش: 21 مرداد 1403 | ||
| چکیده | ||
| از مهم‌ترین نتایج حاکمیت اراده، اصل نسبی بودن قراردادهاست که به موجب آن هر شخص تنها به اراده خویش، متعهد شود و هنگامی که افراد با یکدیگر قراردادی منعقد می‌کنند، آثار این قرارداد صرفاً متوجه طرفین یا قائم‌مقام آنان است و اثر قرارداد نسبت به سایر افراد تسری پیدا نمی‌کند؛ لکن به لحاظ مقتضیات زندگی اجتماعی، این اصل تا حدودی تعدیل گشته و استثنائاتی بر آن وارد شد که یکی از این استثنائات، قراردادهای جمعی است که مفهومی نوین در نظام حقوق قراردادها می‌باشد. قراردادهای جمعی عده‌ای از اشخاص را بدون آنکه طرف قرارداد باشند، ملتزم و پایبند می‌سازد. در متون قانونی ایران (همچون فرانسه) قراردادهای جمعی به عنوان قسم خاصی از قراردادها مورد تعریف قرار نگرفته و صرفاً برخی مصادیق آن (به عنوان مثال قراردادهای جمعی کار) تعریف شده است. در فقه امامیه نیز برخی ماهیت‌ها (همانند مناضله) مشاهده می‌شود که بررسی و تحلیل آن در قالب قراردادهای جمعی، نقاط افتراق و اشتراک آن‌ها را مشخص می‌سازد. استخراج قواعد عمومی قراردادهای جمعی، روشن می‌سازد که آیا در هر زمینه که نفع جمعی اشخاص وجود داشته باشد، امکان انعقاد قرارداد جمعی وجود دارد یا اینکه صرفاً مقنن قادر به تشریع جواز انعقاد چنین قراردادهایی است و در این وضعیت چه ویژگی‌های کلی باید بر چنین قراردادهایی حاکم شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پیمان‌های دسته‌جمعی کار؛ سازمان‌های کارگری؛ قراردادهای گروهی؛ نفع جمعی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| General Rules Governing Collective Contracts; Organization of General Theory | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Rasool Bahrampoori1؛ majid Bahari Ghazani2 | ||
| 1University of Science and Culture | ||
| 2Phd Student., Department of Law, Faculty of Law, University of Science and Culture, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the most important results of the principle of autonomy is the principle of relativity of contracts, whereby each person commits only to his own will and when people conclude a contract with each other, the effects of this contract are only directed at the parties or their representatives, and the effect of the contract does not extend to other people, but due to the requirements of social life, this principle has been modified to some extent and exceptions have been introduced, one of which is collective contracts, which is a new concept in the contract law system. Collective contracts obligate some people without being parties to the contract. In Iran's legal texts (such as France), collective contracts are not defined as a specific type of contracts, and only some examples (for example, collective labor agreements) are defined. In Imamiyyah jurisprudence, some natures (such as Monazeleh) can be observed, which analysis in the form of collective contracts will determine their points of difference and commonality. Deriving the general rules of collective contracts, it clarifies whether it is possible to conclude a collective contract in any field where there is a collective interest, or whether only the legislator is able to legislate the permission to conclude such agreements, and in this situation, what general rule should be applied to such agreements. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Collective Labor Contracts, Labor Organizations, Collective Contracts, Collective benefit | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 6 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 5 |
||