پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 641 |
| تعداد مقالات | 9,357 |
| تعداد مشاهده مقاله | 68,002,448 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 27,567,159 |
تشبیهات اساطیری در متون دینی مزدیسنا | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| مقاله 1، دوره 15، شماره 35، خرداد 1403، صفحه 7-34 اصل مقاله (1002.93 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2023.29174.2208 | ||
| نویسندگان | ||
| صبا کاظمیان* 1؛ کاظم دزفولیان2؛ احمد خاتمی2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) | ||
| 2استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 14 آذر 1401، تاریخ بازنگری: 17 خرداد 1402، تاریخ پذیرش: 20 خرداد 1402 | ||
| چکیده | ||
| مفاهیم اهوره مزدا و اهریمن در فرهنگ دینی مزدیسنا با مفهوم مینو گره خورده‌اند؛ چنانکه اهورهمزدا، سپنته مینو را در بطن خود دارد و اهریمن نیز صورت زبانی دیگری از انگره مینوست. مینو در متون دینی مزدیسنا افزون بر این دو آفریدگار متخاصم، بر مفاهیم دیگری نیز صدق می‌کند. این سه مفهوم بنا به عواملی چون دیرینگی، چندگانگی معنایی و انتزاعی بودن، تغییراتی که طی زمان در معانی آنها راه یافته است، با وجود پژوهش‌های انجام شده، همچنان به ابهام و ایهام آمیخته‌اند. نگارندگان این مقاله کوشیده اند با استخراج دادهها از متون دینی مزدیسنا به شیوه توصیفی - تحلیلی، این موارد را از منظر تشبیهاتی که حول آنها شکل گرفته تحلیل کنند و نشان دهند فن تشبیه به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای شناخت، چگونه برای تجسم بخشیدن به این مفاهیم انتزاعی به کار گرفته شده و چه شاخصه‌های تصویری و معنایی برای آنها تبیین کرده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که اولاً پدیدآورندگان متون دینی مورد بحث، آگاهانه با استفاده از تشبیه عقلی به حسی و مشبهبههای عینی و عامه‌پسند، این سه مفهوم را به درک و دریافت عامه مردم نزدیک کرده‌اند. دوم اینکه تشبیه مفهوم مینو به عناصری از حوزه رزم و نبرد، نقشی فراتر از جانبخشی برای آن تعریف کرده و آن را جان کنشگر و مبارزِ جهان اشه شناسانده است. سوم اینکه تشبیهات اهوره مزدا با حفظ معیارهای زیبایی شناسانه ساخته شده، درحالیکه تصاویر مرتبط با اهریمن از مهیبترین و گزند ه ترین پدیده ها در دیدگاه مردم آن روزگار انتخاب شده‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اوستا؛ اهریمن؛ اهوره مزدا؛ بندهش؛ تشبیه؛ مزدیسنا؛ مینو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Similes for Mainyu, Ahura Mazdā and Ahriman in the Avesta, Bundahishn and Mainyu-i ye Xrad | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Saba Kazemian1؛ Kazem Dezfoulian2؛ Ahmad Khatami2 | ||
| 1Ph.D. student, Persian language and literature, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran: Correspondence author | ||
| 2Professor, Persian Language and Literature, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The concepts of Ahura Mazdā and Ahriman in the Zoroastrian religious culture are intertwined with the concept of Mainyu, such that Ahura Mazda holds Spenta Mainyu within himself, and Ahriman is another verbal form of Angra Mainyu. In addition to these two antagonistic deities, Mainyu also applies to other concepts in Zoroastrian scriptures. These three concepts are still ambiguous and confusing, despite ongoing research, due to factors such as antiquity, semantic multiplicity, abstraction, and changes that have occurred over time in their meanings. The authors of this article have attempted to analyze and demonstrate these concepts from the perspective of the similes that have been formed around them, using a descriptive-analytical method and by extracting data from Zoroastrian scriptures. This is to show how simile, as one of the most important tools of cognition, has been used to visualize these abstract concepts and what visual and semantic characteristics have been explained for them. The results of the study show, firstly, that the authors of the scriptures under discussion have consciously used similes to relate the intellectual to the sensory as well as the tangible and the popular to bring these three concepts closer to the understanding and perception of the general public. Secondly, using simile to compare the concept of Mainyu to martial art terminilogy has defined a role for it beyond mere personification, identifying it as the agent and combatant soul of the world of Asha. Thirdly, while the similes referring to Ahura Mazdā maintain aesthetic criteria, the images associated with Ahriman have been chosen from among the most terrifying and striking phenomena in the view of that era. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Simile, Ahura Mazdā, Ahriman, Mainyu, Zoroastrianism, Avesta, Bundahishn | ||
| مراجع | ||
|
- اکبری مفاخر, آرش(1388). مینوشناسی اهریمن در اوستا و متون پهلوی. جستارهای نوین ادبی، 42(4), 127-149.
_دوستخواه ،جلیل(1377). اوستا: کهن ترین سروده ها و متن های ایرانی. تهران: مروارید.
بویس، مری (1377). چکیدۀ تاریخ کیش زرتشت، ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، تهران: صفی‌علیشاه.
_ جبری، سوسن (1391). نقد زیبایی‌شناسی هنری در متن ادبی، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، 3(5). 31-62.
_ حیدری، مریم (1391). صور خیال در اوستا، تهران: دانشگاه علّامه طباطبایی.
_ رجایی، محمّدخلیل (1359). معالم‌البلاغه در علم معانی و بیان و بدیع، جلد3، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
_ بهار، مهرداد (1400). بندهش(فرنبغ دادگی)، جلد7، تهران: توس.
_ کرامتی‌مقدّم، سیدعلی (1394). تشبیه، مهمترین عنصر خیال و تصویرآفرینی در شعر رودکی، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، 6(12).137-162.
_ کلنز، جان (1386). مقالاتی دربارۀ زرتشت و دین زرتشتی، ترجمۀ احمدرضا قائم‌مقامی، تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.
_ پور داود، ابراهیم (1398). گات ها. کهن ترین بخش اوستا، جلد5، تهران: اساطیر.
_ عریان، سعید(1371). متون پهلوی، گردآوری جاماساب جی دستور منوچهر جی جاماسب آسانا، تهران: کتابخانۀ ملّی جمهوری اسلامی ایران.
_ تفضلی، احمد (1385). مینوی خرد، جلد 4، تهران: توس.
- راشد محصل، محمد تقی(1385). وزیدگی‌های زادسپرم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
_ هاشمی، سیداحمد (1377). جواهرالبلاغه، بیروت: المکتب العصریه.
_ همایی، جلال‌الدّین (1370). معانی و بیان، به‌کوشش ماهدخت بانو همایی، تهران: هما.
_ پورداود، ابراهیم(1387). یسنا. تهران: اساطیر.
_ پورداود، ابراهیم(1394). یشتها. جلد اول، تهران: اساطیر.
_ پورداود، ابراهیم (1394). یشتها، جلد دوم، تهران: اساطیر.
_ Harrison, s. Victoria (2007). Metaphor, Religious Language, and Religious Experience. Sophia, 46(2).127-145 _ Kreyenbroek, Philip, G (1993). On Spanta Mainyu`s Role in the Zoroastrian Cosmogony, New Series, Vol. 7, Iranian Studies in Honor of A. D. H. Bivar, pp. 97-103. _ Jackson,A.,V, Williams (1899). Ormazd, or the ancient Persian idea of God, The monist, vol.9, No.2. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 255 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 365 |
||