پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 620 |
| تعداد مقالات | 9,100 |
| تعداد مشاهده مقاله | 67,309,991 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,796,783 |
بررسی رابطه بلاغت و نحو عربی با تکیه بر دیدگاه‌های جرجانی و سکّاکی (مطالعه موردی: حذف و تقدیر در تشبیه و استعاره) | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| دوره 16، شماره 39، فروردین 1404، صفحه 155-184 اصل مقاله (1.05 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2024.33742.2452 | ||
| نویسندگان | ||
| ناهید جمشیدی1؛ علی اصغر قهرمانی مقبل* 2؛ ابوالفضل رضایی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) | ||
| 3دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 21 فروردین 1403، تاریخ بازنگری: 09 تیر 1403، تاریخ پذیرش: 10 تیر 1403 | ||
| چکیده | ||
| چکیده علم بلاغتی که اکنون در دست داریم در قرون اولیه اسلامی به صورت دیدگاه‌های ساده و پراکنده در حاشیة علوم دیگری مانند نقد ادبی، تفسیر قرآن، کلام، لغت و نحو مطرح بود. حقیقت آن است که بلاغت، استقلال خود را مدیون قرآن کریم است و مساله اثبات اعجاز قرآن کریم، یک عامل مهم در پیدایش آن به شمار می‌رود. امری که بعضی، از جمله زمخشری را بر آن داشت تا دو علم معانی و بیان را مختص قرآن بداند. جاحظ با نگارش البیان والتبیین و ابوهلال عسکری با نگارش الصناعتین: الشعر والکتابه و عبدالقاهر جرجانی با نگارش دو کتاب دلائل الإعجاز و أسرار البلاغه بلاغت عربی را به استقلالش نزدیک‌تر ساختند تا این که سکّاکی آن را به استقلال تام رسانید. یکی از دانش‌هایی که مسائل بلاغی در میان مباحث آن مطرح گردیده، دانش نحو است که تأثیر قابل توجّهی بر معانی و بیان و به ویژه معانی داشته است و سکاکی از جمله دانشمندانی است که در مفتاح العلوم به ارتباط بین بلاغت و نحو بارها اشاره کرده است و دلیل مطرح کردن علم صرف و نحو را در مفتاح العلوم پیوستگی بین این علوم می‌داند و معتقد است کسی می‌تواند در بلاغت استاد باشد که ابتدا در صرف و نحو مهارت داشته باشد. پژوهش پیش رو با روش توصیفی- تحلیلی در بستر مطالعات کتابخانه‌ای، با هدف بررسی ارتباط بین نحو و بلاغت در مساله حذف و تقدیر انجام گرفت و نتایج حاکی از آن است که علم نحو در علم معانی تأثیر غیر قابل انکاری گذاشته است و بسیاری از مباحث نحوی، از جمله حذف و تقدیر نحوی وارد علم معانی شده است و مقصود از آن‌ها غرض بلاغی است. بر اساس نتایج این پژوهش باید میان حذف و تقدیر نحوی و بلاغی فرق گذاشت و به کیفیّت آن‌ها در بلاغت توجّه کرد تا بر خلاف قیاس نحوی تبدیل نشود. کلید واژه‌ها: علم بلاغت، علم نحو، جرجانی، سکاکی، تشبیه، استعاره، حذف و تقدیر. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کلید واژه‌ها: علم بلاغت؛ علم نحو؛ جرجانی؛ سکاکی؛ تشبیه؛ استعاره؛ حذف و تقدیر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating the Relationship between Rhetoric and Arabic Syntax Based on the views of Jurjāni and Sakkāki (Case Study: Omission and Apposition in Simile and Metaphor) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Nahid Jamshidi1؛ Ali Asghar Ghahramani Moghbel2؛ Abolfazl Rezaei3 | ||
| 1PhD student of Arabic language and literature, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. | ||
| 2Associate Professor of Arabic Language and Literature, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran (corresponding author): | ||
| 3Associate Professor of Arabic Language and Literature, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The rhetoric, as we know it today, initially appeared in the early Islamic centuries as simple and scattered viewpoints within the margins of other disciplines such as literary criticism, Quranic interpretation, theology lexicography and syntax. It is worth noting that the autonomy of rhetoric can be attributed to the Holy Quran, with the validation of the Quran's miracles playing a pivotal role in its development. This led figures such Zamakhshari, to regard the two realms of rhetorical semantics and eloquence as exclusive to the Quran. Al-Jahiz’ Al-Bayan and Tabi'in, Abu Hilal Askari’s Al-Sanaatin: Al-Sha'ar and Katabah, and Abdul Qahir Jurjāni’s Dalal al-Ijaz and Asrar al-Balagheh contributed to the autonomy of Arabic rhetoric until Sakkāaki ultimately solidified it. Among the various fields discussing rhetorical matters is syntax, which has significantly influenced eloquence and, particularly, rhetorical semantics. Sakkaki is among the scholars who have frequently highlighted the interplay between rhetoric and syntax in Miftah al-Uloom, asserting proficiency in syntax as a prerequisite for the mastery of rhetoric. This study, employing a descriptive-analytical approach within a library-based framework, aimed to explore the relationship between syntax and rhetoric concerning omission and apposition. The findings suggest that, not only has syntax undeniably shaped rhetorical semantics, it has also affected eloquence. Many syntactic elements, including omission and appreciation, which have been incorporated into rhetorical semantics and eloquence, serve rhetorical purposes. Consequently, it is imperative to differentiate between syntactic and rhetorical omission and apposition, ensuring their qualitative distinction within rhetoric to prevent them from devolving into mere syntactic analogies. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Omission and apposition, Jurjāni, Metaphor, Rhetoric, Sakkāki, Simile, Syntax | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 39 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 13 |
||