پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 628 |
| تعداد مقالات | 9,179 |
| تعداد مشاهده مقاله | 67,527,521 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,062,157 |
بررسی «زمان» روایت در «ترجمة تاریخ یمینی» براساس دیدگاه ژرار ژنت | ||
| مطالعات زبانی و بلاغی | ||
| دوره 16، شماره 39، فروردین 1404، صفحه 185-210 اصل مقاله (904.28 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jlrs.2024.34339.2479 | ||
| نویسندگان | ||
| محدثه قوشه1؛ داود محمدی* 2؛ سید حسن طباطبائی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. | ||
| 2استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران (نویسنده مسئول). | ||
| 3استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 15 خرداد 1403، تاریخ بازنگری: 26 شهریور 1403، تاریخ پذیرش: 27 شهریور 1403 | ||
| چکیده | ||
| بررسی زمان در روایت از پدیده‌های نوظهور در نقد ادبی است که از قرن بیستم روایت شناسان به آن توجه کردند. ازجمله اشخاصی که به‌طور مفصل، به بررسی «زمان» در روایت پرداخت، ژرار ژنت بود. او معتقد بود که زمان داستان به سه دلیل با زمان روایت متوازی نیست و دارای تفاوت است: 1- نظم یا ترتیب زمانی 2- تداوم یا دیرش 3- بسامد یا تکرار. «ترجمه تاریخ یمینی» از متون کهن در زمینه تاریخ‌نویسی است و وقایع مربوط به دوران سامانیان و غزنویان را شامل می‌شود. ازآنجاکه به شیوه پاره روایت‌های پی‌درپی، نوشته شده و نویسنده از انواع شگردهای کاربرد زمان در این روایت‌ها استفاده کرده است، می‌تواند در زمینه زمان روایی مورد بررسی واقع شود. در این پژوهش، کاربرد زمان از منظر نظم، تداوم و بسامد در این اثر به شیوه استدلال استقرایی بررسی شد. دستاورد آن چنین شد که با اینکه این اثر در دسته آثار واقع‌گرایی و تاریخی به شمار می‌رود، نویسنده از انواع شگردهای کاربرد زمان در روایت بهره گرفته و نوع نثر فنی آن منجر به کاربرد ملال‌آور تطویل در داستان نشده است و همین‌طور توانایی نویسنده در ادغام تاریخ‌نویسی و واقعیت نویسی و استفاده از شگردهای زمانی به‌خوبی قابل‌دریافت است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ژرار ژنت؛ زمان؛ روایت شناسی؛ ترجمه تاریخ یمینی؛ داستان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Analysis of Narrative Time in The Translation of Tārīkh-e Yamīnī based on Gerard Genet's Perspective | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohadeseh Ghooshe1؛ Davood Mohammadi2؛ Seyed Hasan Tabatabaei3 | ||
| 1PhD. Student of Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran. | ||
| 2Assistant Professor of Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran (Corresponding Author). | ||
| 3Assistant Professor of Persian Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran (Corresponding Author). | ||
| چکیده [English] | ||
| : As an emerging area in literary criticism, the study of narrative time has attracted narratologists’s attention since the 20th century. One of the figures focusing on the analysis of time in narrative is Gerard Genet, who believes that the time of story and narration are not parallel but different, due to three reasons; order or chronological sequence, duration or temporal continuity, and frequency or repetition. The Translation of Tārīkh-e Yamīnī is one of the old texts in the field of historiography, which chronicles the events of Samanid and Ghaznavid eras. As it is written in the form of successive narrative fragments, with the author employing various techniques of temporal manipulation, it can be analyzed in terms of narrative time. This study examined the use of time through an inductive reasoning approach, focusing on order, duration and frequency. The result demonstrates that, although this work falls into the category of realistic and historical writings, the author has skillfully employed various narrative time techniques. Its refined prose style ensures that prolonged descriptions remain engaging rather than tedious. Moreover, the author’s seamless blending of historiography and realism is evident. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Gerard Genet, narration, story, time, The Translation of Tārīkh-e Yamīnī | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 57 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 72 |
||