پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شمارهها | 676 |
| تعداد مقالات | 9,852 |
| تعداد مشاهده مقاله | 69,942,072 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 49,244,317 |
بررسی میزان شیوع ارلیشیا کنیس در سگ های خانگی شهر شیراز | ||
| تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی | ||
| دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 22، اسفند 1401، صفحه 199-212 اصل مقاله (662.63 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22075/jvlr.2024.32773.1085 | ||
| نویسندگان | ||
| مینو نوروزی پور* 1؛ حسین فتاحی2 | ||
| 1دانش آموخته دکتری دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر- ایران | ||
| 2استادیار گروه میکروبیولوژی،گروه دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون،کازرون، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 14 تیر 1401، تاریخ بازنگری: 07 آذر 1401، تاریخ پذیرش: 02 بهمن 1401 | ||
| چکیده | ||
| طی سالهای اخیر اهمیت نسبت به تحقیق در مورد خانواده آناپلاسماتاسه افزایش یافته است. در این خانواده جنس ارلیشا قرار دارد که باکتریهای اجباری داخل سلولی و زئونوتیک میباشند. ناقلین اصلی این باکتری ها، کنهها هستند که گونههای رایج کنههای سخت که عمدتاً در همه جای دنیا نیز وجود دارند؛ مانند کنههای ایکسودس، درماسنتور و رپیسفالوس که موجب گزش و آلودگی سگ و انسان میشوند. از این رو هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان شیوع ارلیشیا کنیس در سگهای خانگی شهر شیراز بود. جهت انجام این مطالعه، از بدن 36 قلاده سگ آلوده به کنه که در خارج از منزل نگهداری میشدند، نمونه گیری انجام شد. در مرحله بعد، جداسازی DNA و آزمایش PCR باکیت تجاری صورت پذیرفت. نتایج IFAT نشان دهنده شیوع سرمی بسیار کم آنتیبادیهای ضد ارلیشیا کنیس (3 قلاده سگ؛ 5/1 درصد) است. شیوع کنه ریپی سفالوس سانگوئینوس در جمعیت سگهای مورد مطالعه 18درصد (36 قلاده سگ) گزارش گردید. براساس نتایج آزمون PCR مشخص گشت که 5/1 درصد (3 نمونه) از 200 نمونه مورد مطالعه از نظرگونههای ارلیشیا مثبت بودند. در تحقیق حاضر هر 3 عدد سگ آلوده، دارای کنه ریپی سفالوس سنگوئینوس بودند و در بررسی اسمیرهای خون محیطی سگهای مورد آزمایش مورولای ارلیشیا کنیس در لنفوسیتها دیده نشد. با توجه به اینکه برخی از گونههای ارلیشیوز به عنوان زئونوزهای بالقوه مطرح هستند، بنابراین نقش سگهای آلوده به عنوان منابع بالقوه عفونت برای انسان، به دلیل جنبههای مشترک بین انسان و دام حائز اهمیت میباشد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| : ارلیشیا کنیس؛ کنه؛ رپیسفالوس؛ PCR؛ IFAT | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The serological study of the Ehrlichia canis in stray and household dogs in shiraz | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mino norozipor1؛ Hossein Fattahi2 | ||
| 1Graduated with a doctorate in veterinary medicine, Islamic Azad University, Shushtar-Iran | ||
| 2Assistant Professor, Department of Microbiology, Department of Veterinary Medicine, Faculty of Veterinary Medicine, Islamic Azad University, Kazerun Branch, Kazerun, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| In recent years, the importance of research on the Anaplasmataceae family has increased. In this family, there is the genus Ehrlichia, which are obligate intracellular and zoonotic bacteria. The main carriers of these bacteria are ticks, which are common species of hard ticks that are mostly found all over the world, such as ticks. Ixodes, Dermacentaur, and Repicephalus cause bites and contamination of dogs and humans. Therefore, this study aimed to investigate the prevalence of Ehrlichia canis in domestic dogs in Shiraz. To carry out this study, sampling was done from the bodies of 36 tick-infested dogs that were kept outside the house. In the next step, DNA isolation and commercial PCR were done. IFAT results show a very low serum prevalence of anti-E. canis antibodies (3 dog collars; 1.5%). The prevalence of the Rhipiscephalus sanguineus in the studied dog population was reported to be 18% (36 dog collars). Based on the results of the PCR test, it was found that 3 out of 200 studied samples (1.5%) were positive for Ehrlichia species. In the present study, all 3 infected dogs had the Rhipiscephalus sanguineus, and in the examination of the peripheral blood smears of the tested dogs, Ehrlichia canis morulae was not found in the lymphocytes. Considering that some species of ehrlichiosis are considered as potential zoonoses, therefore, the role of infected dogs as potential sources of infection for humans is important due to the common aspects between humans and animals. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Ehrlichia canis, tick, repicephalus, PCR, IFAT | ||
| مراجع | ||
|
اختردانش ب، عمادی ل، ایرانی ف. 2009. تشخیص مولکولی باکتری ارلیشیا در کنه های جداشده از سگ های شهر کرمان.پایان نامه دانشکده دامپزشکی کرمان، دانشگاه شهید باهنر کرمان،سال تحصیلی1392. 1: 1-1. حسینی س، حمزه علی طهرانی م. 2022. تشخیص مولکولی Ehrlichia canis در سگ های نگهبان شهر اصفهان، ایران، 1-1. صفار بنیس ا، سلیمی بجستانی م، استاجی ح. 2021. ردیابی مولکولی گونه Ehrlichia ewingii در نمونه های خون سگ های ارجاعی به کلینیک های شهر سمنان، ایران، مجله تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی، 12 (18): 157-164. معاذی ن، ملماسی ع، شایان پ. 1392. مطالعه مولکولی آلودگی به Ehrlichia canis در سگ های ترومبوسیتوپنیک، مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشگاه تهران)، 68 (2): 107-112. Aguiar D.M., Zhang X., Melo A.L., Pacheco T.A., Meneses A.M., Zanutto M.S., Horta M.C., Santarém V.A., Camargo L.M., McBride J.W., et al. Genetic diversity of Ehrlichia canis in Brazil. Vet. Microbiol. 2013; 164:315–321. Akhtardanesh B, Ghanbarpour R, Blourizadeh H: Serological evidenceof canine monocytic ehrlichiosis in Iran. Comp Clin Patho 2010; 19(5): 469-474. Almazán C., González-Álvarez V.H., de Mera I.G.F., Cabezas-Cruz A., Rodríguez-Martínez R., de la Fuente J. Molecular identification and characterization of Anaplasma platys and Ehrlichia canis in dogs in Mexico. Ticks Tick-Borne Dis. 2016; 7:276–283. Ansari-Mood M, Khoshnegah J, Mohri M, Rajaei SM. Seroprevalence and Risk Factors of Ehrlichia canis Infection among Companion Dogs of Mashhad, North East of Iran, 2009-2010. J Arthropod Borne Dis. 2015 Mar 11;9(2):184-94. Aslan Ç.B., Çelik Özgür Y., Yılmaz A.B., Ayan A., Orunç Kılınç Ö., Özdemir R., Oktay Ayan Ö. Molecular Investigation and Phylogenetic Analysis of Ehrlichia canis in Dogs in Siirt, Turkey. Turk. J. Agric.-Food Sci. Technol. 2022; 10:1832–1837. Aziz MU, Hussain S, Song B, Ghauri HN, Zeb J, Sparagano OA. Ehrlichiosis in Dogs: A Comprehensive Review about the Pathogen and Its Vectors with Emphasis on South and East Asian Countries. Vet Sci. 2022 Dec 29;10(1):21. Beristain-Ruiz D.M., Garza-Hernández J.A., Figueroa-Millán J.V., Lira-Amaya J.J., Quezada-Casasola A., Ordoñez-López S., Laredo-Tiscareño S.V., Alvarado-Robles B., Castillo-Luna O.R., Floriano-López A., et al. Possible association between selectd tick-borne pathogen prevalence and Rhipicephalus sanguineus sensu lato infestation in dogs from Juarez City (Chihuahua), Northwest Mexico–US border. Pathogens. 2022; 11:552. Bezerra-Santos M.A., Nguyen V.L., Iatta R., Manoj R.R.S., Latrofa M.S., Hodžić A., Dantas-Torres F., Mendoza-Roldan J.A., Otranto D. Genetic variability of Ehrlichia canis TRP36 in ticks, dogs, and red foxes from Eurasia. Vet. Microbiol. 2021; 255:109037. Cao WC, Gao YM, Zhang PH, Zhang XT, Dai QH, Dumler JS, Fang LQ, Yang H. Identification of Ehrlichia chaffeensis by nested PCR in ticks from Southern China. J Clin Microbiol. 2000 Jul;38(7):2778-80. Eiras D.F., Craviotto M.B., Vezzani D., Eyal O., Baneth G. First description of natural Ehrlichia canis and Anaplasma platys infections in dogs from Argentina. Comp. Immunol. Microbiol. Infect. Dis. 2013; 36:169–173. Harrus S, Kass PH, Klement E,et al. Canine monocytic ehrlichiosis: aretrospective study of 100 cases, and an epidemiological investigation of prognostic indicators for the disease. Vet Rec. .1997; 4;141(14):360-3. Hernandez MB,Perez Diaz JV,Garcia SV, Garcia Pena FG.Comparsion of The Prevalence of The Infection by Leptospira spp,Leishmania infantum and Ehrlichia canis in Dogs in the Comunida Valencina(Spain). J Epidemiol.et senteanim.2005,45,83-86. Jafari S,Gaur S.N.S, Hashemi A. Prevalence of Ehrlichia Canis in Dog Population of Shiraz,Fars Province of Iran. J Animal Research. 1997; 11(1):19-23. Luo H., Lan Y., Gan P., Zhou W., Wang M., Hu B., Zhang Z., Bai Y., Li K. Molecular Identification and Prevalence of Ehrlichia Canis and Rhipicephalus Sanguineus (Acari: Ixodidae) Infecting Pet Dogs in Wenzhou, China. Pak. J. Zool. 2021; 53:2129. Mengfan Q., Lixia W., Ying L., Yan R., Kuojun C., Jinsheng Z., Zaichao Z., Weiwei Y., Yelong P., Xuepeng C., et al. Molecular Detection and Genetic Variability of Ehrlichia Canis in Pet Dogs in Xinjiang, China. Vet. World. 2020; 13:916–922. Merino-Charrez O., Badillo-Moreno V., Loredo-Osti J., Barrios-García H., Carvajal-de la Fuente V. Molecular detection of Ehrlichia canis and Anaplasma phagocytophilum and hematological changes of infected dogs. Abanico Vet. 2021; 11:1–16. Motaghipisheh S, Akhtardanesh B, Ghanbarpour R, Aflatoonian MR, Khalili M, Nourollahifard SR, Mokhtari S. Ehrlichiosis in Household Dogs and Parasitized Ticks in Kerman-Iran: Preliminary Zoonotic Risk Assessment. J Arthropod Borne Dis. 2016 Jan 5;10(2):245-51. Murphy GL, Ewing SA, Whitworth LC, Fox JC, Kocan AA: A molecular and serologic survey of Ehrlichia canis, E. chaffeensis in dogs and ticks from Oklahoma. Vet Parasitol Nov 27 1998; 79(4): 325-339. Ojeda-Chi M.M., Rodriguez-Vivas R.I., Esteve-Gasent M.D., de León A.A.P., Modarelli J.J., Villegas-Perez S.L. Ehrlichia canis in dogs of Mexico: Prevalence, incidence, co–infection and factors associated. Comp. Immunol. Microbiol. Infect. Dis. 2019; 67:101351. Rodriguez-Vivas RI, Albornoz RE, Bolio GM . Ehrlichia canis in dogs in Yucatan, Mexico: seroprevalence, prevalence of infection and associated factors. Vet Parasitol. 2005;127(1):75–79. Sainz Á., Roura X., Miró G., Estrada-Peña A., Kohn B., Harrus S., Solano-Gallego L. Guideline for Veterinary Practitioners on Canine Ehrlichiosis and Anaplasmosis in Europe. Parasites Vectors. 2015; 8:75. Taira M, Ando S, Kawabata H, Fujita H, Kadosaka T, Sato H, Monma N, Ohashi N, Saijo M. Isolation and molecular detection of Ehrlichia species from ticks in western, central, and eastern Japan. Ticks Tick Borne Dis. 2019 Feb;10(2):344-351. Xu D., Zhang J., Shi Z., Song C., Zheng X., Zhang Y., Hao Y., Dong H., Wei L., El-Mahallawy H.S., et al. Molecular Detection of Vector-Borne Agents in Dogs from Ten Provinces of China. Parasites Vectors. 2015; 8:1–7. Yu D.H., Li Y.H., Yoon J.S., Lee J.H., Lee M.J., Yu I.J., Chae J.S., Park J.H. Ehrlichia Chaffeensis Infection in Dogs in South Korea. Vector-Borne Zoonotic Dis. 2008; 8:355–357. Zhang J., Liu Q., Wang D., Li W., Beugnet F., Zhou J. Epidemiological Survey of Ticks and Tick-Borne Pathogens in Pet Dogs in South-Eastern China. Parasite. 2017; 24:35. Zheng W., Liu M., Moumouni P.F.A., Liu X., Efstratiou A., Liu Z., Liu Y., Tao H., Guo H., Wang G., et al. First Molecular Detection of Tick-Borne Pathogens in Dogs from Jiangxi, China. J. Vet. Med. Sci. 2017; 79:248–254.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 310 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 309 |
||